طرح هاي زيباي طبيعت

طرح ها در طبيعت شكل هاي منظم هستند. اين طرحها در شرايط مختلف تشكيل مي شوند و گاهي ميتوان آنها را به صورت رياضي مدل سازي كرد. طرح هاي طبيعي شامل تقارن ها، درختها، مارپيچ ها، رود پيچ ها، امواج، اسفنجها، موزائيكها، تركها و نوارها هستند. فيلسوفان در يونان باستان اين طرح ها را بررسي كردند و افلاطون، فيثاغورس و امپدوكلس كوشيدند نظم در طبيعت را توضيح دهند. شناخت كنوني ها از طرح هاي طبيعي در طي زمان به تدريج شكل گرفته است. در قرن نوزدهم ميلادي فيزيكدان بلژيكي ژوزف پلاتوف، با بررسي حبابهاي صابون مفهوم يك سطح كمينال را فرمول بندي كرد. زيست شناس و هنرمند آلماني ارنست هكل صدها تصوير از موجودات دريايي را نقاشي كرد تا بر وجود تقارن در آنها تأكيد كند. زيست شناس اسكاتلندي دارسي تامپسون پيشگام مطالعه طرح هاي رشد در گياهان و جانوران است كه نشان داد معادله هاي ساده مي توانند رشد مارپيچي را بيان كنند. در قرن بيستم، رياضيدان بريتانيايي آلن تورينگ سازوكارهاي ريخت زايي را كه به تشكيل خال ها و نوارها مي انجامد پيش بيني كرد. زيست شناسي مجارستاني آريستيد ليندنماير و رياضيدان فرانسوي امريكايي بنوا مندلبرا نشان دادند چگونه مي توان با استفاده از رياضيات فراكتال ها طرح رشد گياهان را به وجود آورد. رياضي، فيزيك و شيمي مي توانند طرح هاي موجود در طبيعت را در سطوح مختلف توضيح دهند. طرح هاي موجود در موجودات زنده را ميتوان با استفاده از فرآيندهاي زيست شناختي و گزينش طبيعي و گزينش جنسي توصيف كرد. بررسي هاي تشكيل طرح با استفاده از مدل هاي رايانه اي براي شبيه سازي گستره وسيعي از طرح ها صورت مي گيرد.