بررسي چند متغيره تغييرات نسلي باروري در ايران: مطالعه زنان 64-35 ساله براساس نمونه 2% سرشماري 1390

اين مقاله بررسي چندمتغيره تغييرات باروري نسل ها در ايران را مورد توجه قرار داده و با استفاده از مدل رگرسيوني بقاء بازه‌هاي زماني‌ مجزا، نسبت پيشرفت مواليد را  براي هر دوره انتقالي نسل‌هاي مختلف به صورت جداگانه مطالعه نموده است. با استفاده از اين روش، احتمالات فرزندآوري در هر انتقال و شاخص­هاي باروري مرتبط با آن به صورت چندمتغيري و بر اساس متغيرهايي نظير وضعيت اقتصادي، محل سكونت، سطح تحصيلات و اشتغال محاسبه ‌شده است. داده‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش، نمونه 2% داده‌هاي خام سرشماري‌ عمومي نفوس و مسكن سال 1390 است و اين مطالعه تغييرات باروري در ايران را براي نسل‌‌هاي متولد 1326 تا 1355،  بررسي نموده است. يافته‌ها نشان مي­دهد كه ميزان باروري تجمعي روندي كاهشي را تجربه كرده است و اين روند كاهشي براي همه گروه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، و جمعيتي اتفاق افتاده است. همچنين اين مطالعه نشان‌ مي‌دهد نقش متغيرهاي اقتصادياجتماعي در تبيين تفاوت‌هاي باروري در نسل‌هاي جوانتر نسبت به زنان مسن كاهش يافته است، اما با اين وجود، تفاوت‌هاي باروري در ميان گروه‌هاي مختلف اقتصادي اجتماعي و جمعيتي هنوز مشهود است و علي‌الخصوص احتمال تولد فرزندان دوم به بعد در نسل‌هاي مختلف بيشتر تحت تاثير عوامل اقتصادي، اجتماعي و جمعيتي بوده است.