ايوان مدائن بحتري

در ادبيات عرب شاعران در مورد ايوان مدائن اشعاري سروده اند؛ از جمله: عبدالرحمن بن عبدالله همداني، آدم بن عبدالعزيز، ابونواسي و بحتري، كه از همه آن ها شاخص تر است. بحتري در زمان مأمون در منبج متولد شد و به كمك استادش، ابوتمام، وارد دستگاه خلفا گرديد و مداح شش خليفه، به خصوصي متوكل عباسي شد. بحتري شاعر بزرگ، بي همتا، سهل و ممتنع گوي ادبيات عرب است. او در اشعارش از الفاظ راحت و ساده استفاده مي كند و الفاظ پيچيده و كلمات نامفهوم به كار نمي برد. بيشتر اشعار بحتري در مدح است و كمي هم رثا و هجا و عتاب دارد. بحتري در وصف، سرآمد شاعران عرب به حساب مي ايد و توصيف هاي او داراي دوشاخه است: وصف طبيعت و وصف بناها ديدن مناظر پرشكوه شهر، بناها و ديگر مظاهر تمدن در بحتري تأثيري شگرف برجاي نهاد. چنان كه در آثار خود با شوقي زياد به وصف آن ها پرداخت؛ از جمله: دو كاخ معروف معتمد موسوم به «معشوق» و «مشوق» همچنين وصف استادانه ايوان مدائن و طاق كسري. قصيده بحتري برترين قصيده در وصف ايوان مدائن و عظمت و فضيلت پادشاهان ساساني به زبان عربي است. بحتري در اين قصيده در مورد علت آمدنش به ايوان مدائن و سرودن شعر ايوان مدائن، گله و شكايت از روزگار، بيان عظمت ساسانيان آن و گريستن بر آن ها و علت گريستن و مقايسه سرزمين ايران با سرزمين عربستان و ... شعر سرودہ است.