ارزيابي و رتبه بندي سطح توسعه يافتگي آموزشي استان هاي منطقه زاگرس با استفاده از مدل چند معياره وايكور

شناسايي وضع موجود مناطق، اساسي ترين موضوع در برنامه-ريزي توسعه منطقه اي به شمار مي رود كه مستلزم تجزيه و تحليل بخش هاي مختلف آموزشي، فرهنگي، اقتصادي و اجتماعي مي-باشد. هدف از اين پژوهش ارزيابي و تحليل سطح توسعه-يافتگي استان هاي منطقه زاگرس (ايلام، كردستان، كرمانشاه، لرستان و همدان) از لحاظ شاخص آموزشي در قالب 20 متغير، با استفاده از مدل چند معياره وايكور مي باشد. تحقيق حاضر بر اساس روش توصيفي – تحليلي مي باشد كه در ابتدا داده ها و اطلاعات مورد نياز از طريق روش اسنادي با استفاده از سرشماري سال 1390، سالنامه هاي آماري و اطلاعات مربوط به آموزش و پرورش گردآوري شده، سپس اين اطلاعات از طريق نرم افزارهاي آماري اكسل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و وضعيت توسعه يافتگي آموزشي استان هاي اين منطقه با استفاده از مدل چند معياره وايكور مشخص شده است. در نهايت در راستاي تحليل بهتر فضايي توسعه آموزشي، نتايج محاسبات با استفاده از نرم افزار آرك جي آي-اس به ترسيم نقشه‌ منجر شده است. نتايج پژوهش بيانگر شكاف توسعه اي شديد ميان استان هاي منطقه به لحاظ شاخص آموزشي مي باشد، زيرا استان ايلام با مقدار وايكور 049/0 در رتبه اول و ساير استان ها به ترتيب همدان، لرستان، كرمانشاه و كردستان با اختلاف بسياري نسبت به استان ايلام با مقادير وايكور 1953/0، 3581/0، 5006/0 و 7735/0 در رتبه هاي بعدي قرار دارند. اين استان ها نيازمند اتخاذ سياست ها و انجام اقدامات مناسب و سريع هستند تا بتوانند بر محروميت هاي فعلي فايق آيند و زمينه توسعه متعادل ملي و منطقه اي فراهم آيد.