نقش مشاركت كنندگان در تدوين رشته‌هاي جديد دانشگاهي در دو وضع موجود و مطلوب

پژوهش حاضر با هدف شناسايي مشاركت كنندگان تاثير گذار بر فرآيند تدوين رشته‌ هاي دانشگاهي صورت گرفته است تا از طريق مقايسه ديدگاه اعضاي هيات علمي در خصوص مشاركت كنندگان، فاصله بين وضع موجود و مطلوب را تعيين و الگوي مناسبي را براي بهبود مشاركت در برنامه درسي رشته‌ ها پيشنهاد نمايد. به همين منظور پژوهشي تركيبي - اكتشافي با رويكردهاي كيفي و كمي در دانشگاه‌هاي دولتي ايران (اصفهان، تهران و فردوسي مشهد) انجام گرديد. در بخش كيفي با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند و مصاحبه نيمه ساختاريافته با 22 نفر و در بخش كمي پژوهش بر اساس روش نمونه گيري تصادفي طبقه‌اي 125 نفر از اعضاي هيات علمي تدوين كننده حداقل يك رشته دانشگاهي انتخاب شدند. داده‌هاي بخش كمي با استفاده از پرسشنامه 7 سوالي محقق ساخته با مقياس يازده درجه‌اي جمع‌آوري شد. روايي پرسشنامه توسط متخصصان برنامه درسي و پايايي ابزار از طريق آزمون ضريب آلفاي كرونباخ (92/ ) تاييد گرديد. داده‌ها با استفاده از تحليل محتواي مايرينگ، آمار توصيفي و استنباطي تجزيه و تحليل شد. در مجموع، يافته هاي كيفي مبتني بر تجارب عيني شركت كنندگان در مطالعه، بيانگر دو گروه مشاركت كننده "درون دانشگاهي و برون دانشگاهي" تاثير گذار در فرآيند راه‌اندازي رشته‌ جديد در دانشگا‌ه‌هاست. يافته‌هاي بخش كمي نيز گوياي اين واقعيت است كه از ديدگاه اعضاي هيات علمي ميزان مشاركت اين گروه ها در وضع موجود نسبت به وضع مطلوب به ميزان معناداري كمتر است. بيشترين فاصله بين وضع موجود و مطلوب مربوط به مشاركت كنندگان برون دانشگاهي و كمترين فاصله مشاهده شده مربوط به مشاركت كنندگان درون دانشگاهي است. نتايج پژوهش ضعف در بهره‌گيري از دانش و تجربيات مشاركت كنندگان برون دانشگاهي را نشان داد. اين ضعف مي‌تواند كيفيت رشته‌هاي جديد را خدشه‌دار نمايد، لذا اين فرآيند در بخش مشاركت كنندگان برون دانشگاهي،نيازمند بهبود است و لازم است مسيولان با استفاده از نظرات اعضاي هيات علمي براي كاهش اين فاصله و تقويت نقاط ضعف اقدام نمايند.