نوآوري در آموزش نگاهي به روش هم ياري در يادگيري و نقش معلم

يادگيري از طريق همياري يك چارچوب آموزشي است كه در آن معلم گروه هاي دانش آموزي ناهمگني را شكل مي دهد تا به فعاليت بپردازند. هدف نهايي از كاربست الگوي تدريس يادگيري از طريق همياري، دستيابي به فعاليت هاي عالي ذهني است. در واقع، با وجود تفاوت هاي موجود در روش اجراي الگو، پنج عنصر در استفاده از الگوي يادگيري از طريق همياري بسيار اساسي به نظر مي رسند كه عبارت اند از: «همبستگي مثبت، مسئوليت فردي، تعامل چهره به چهره، مهارت هاي اجتماعي و پردازش گروهي». اين عناصر معلم را از سخنراني صرف و دانش آموز را از تكرار بي مورد آموخته هايش رها مي سازد. علاوه بر اين، يادگيري از طريق همياري فرصت هايي را پديد مي آورد كه دانش آموزان بتوانند در موقعيت هايي مانند كارگروهي، ارتباطات، ايجاد هماهنگي اثرگذار و تقسيم كار موفق شوند. بنابراين دانش آموز در گروه هاي يادگيري از طريق همياري بايد بيش از يادگيري در قالب الگوهاي ديگر به فعاليت بپردازد. بسياري از معلمان، فوايد و اثرگذاري راهبردهاي يادگيري از طريق همياري را دريافته اند و معتقدند كه اين روش آموزشي، ضمن بهره مندي از ساختاري منظم، به اعضاي تيم امكان مي دهد مسئوليت يادگيري خود و افراد هم تيم را به عهده بگيرند. مهارت هاي ارتباطي خود را ارتقا بخشند و از يادگيري عميق تر و معنادارتر بهره مند شوند. مقاله حاضر نقش معلم در روش يادگيري از طريق همياري را به طور خلاصه بررسي كرده است.