كمينه سازي تعداد تحويل ها در شبكه هاي بي سيم با حركت گروهي كاربران

Handoff Minimization in Wireless Networks With Group Mobility

هنگامي كه يك كاربر در محيط تحت پوشش يك شبكه بي سيم حركت مي كند، براي دريافت سرويس هاي مورد نظر خود ممكن است پيوسته به نقاط دسترسي متعددي متصل شود و عمليات تحويل را موجب شود. وقوع تحويل ها مي تواند باعث ايجاد اختلال در ارتباط كاربر با شبكه شود. هدف ما در اين مقاله كمينه سازي برخط تكرار تحويل ها در شبكه هاي بي سيم با ظرفيت سرويس دهي محدود نقاط دسترسي است. ما اين مسيله را با در نظر گرفتن دو حالت روي حركت كاربران تحليل مي كنيم: 1- هر كاربر بتواند درون شبكه مسير حركت دلخواه خود را داشته باشد. 2- كاربران به صورت گروهي و با هم حركت كنند. در حالت اول با فرض اينكه اگر كاربري به نقطه دسترسي متصل شود تا هنگامي كه اين نقطه دسترسي براي كاربر مذكور در دسترس است بايد اتصال خود را به آن ادامه دهد، ثابت مي كنيم كه هيچ الگوريتم رقابتي نمي تواند در حالت برخط اين مسيله را با ضريب رقابتي محدود حل كند. در حالت دوم ما يك الگوريتم بهينه در حالت برون خط ارايه مي دهيم و همچنين در حالت برخط ما يك الگوريتم جديد براي كاهش تعداد تحويل هايي كه براي تمام كاربران در شبكه بي سيم رخ مي دهد، ارايه مي دهيم و ثابت مي كنيم ضريب رقابتي الگوريتم ارايه شده، يك حد پايين براي تمامي الگوريتم هاي رقابتي در حالت برخط مي باشد.

When a user moves among a set of access points in a wireless network, the handoff operation occurs as a result of his getting constantly connected to multiple access points to get a desired service; however, frequent handoffs may disrupt his association in the network. This study aims to minimize the number of handoffs for a set of users. This problem is analyzed by considering two cases for the user’s movement: (i) each user can have his chosen path within the network, and (ii) all users move together and they have group mobility. In the first case, having the connectivity assumption; that is when a user “u” connects to an access point “a”, while “a” is available, “u” remains connected to “a”, this thesis proves that there is no competitive algorithm in an online setting for handoff minimization under connectivity assumption. However, in the second case, it proposes an optimal competitive ratio algorithm for the problem.