بررسي سياست اتحاديه اروپايي در قبال بلاروس از منظر هنجارگرايي

در برخي نظريه‌هاي روابط بين الملل به نقش هنجارها در رفتار كنشگران و مفهوم «سياست خارجي هنجاري» توجه شده است. پيرو همين تعاملات، برخي تلاش كرده‌اند براي اين مفهوم نظري در عرصه سياست بين الملل مصداق‌هايي بيابند و در اين راستا برخي صاحبنظران از اتحاديه اروپايي به عنوان يك بازيگر هنجاري يا قدرت هنجاري نام برده‌اند؛ تا جايي كه سياست هنجاري در ديدگاه آنها مساوي اتحاديه اروپايي و رفتار اتحاديه اروپايي معادل سياست هنجاري تلقي شده است. هواداران مفهوم اروپاي هنجاري، معتقد هستند، اتحاديه اروپايي كنشگري متمايز در سياست بين الملل و نيرويي براي خير است كه سياست خارجي آن صرفا معطوف به منافع مادي محدود نيست، بلكه بر مبناي هنجارگرايي و توسعه هنجارها در نظام بين الملل استوار شده است. يكي از مصاديق اين هنجارگرايي ادعايي، سياست اتحاديه در قبال بازيگران پيراموني آن است.     نوشتار حاضر تلاش دارد به اين سوال پاسخ دهد كه سياست اتحاديه اروپايي در قبال بلاروس به عنوان يكي از همسايگان شرقي اتحاديه تا چه اندازه با شاخص‌هاي سياست خارجي هنجاري مطابقت داشته است. يافته‌هاي اين مقاله حاكي از آن است كه با توجه به شاخص‌هاي قابل تعريف براي سياست خارجي هنجاري، سياست اتحاديه اروپايي در قبال بلاروس، اگرچه در برخي ابعاد واجد متغيرهايي از هنجارگرايي است در قالب سياست خارجي هنجاري نمي‌گنجد و اين هنجارگرايي ادعايي در عمل تاثيري بر رفتارهاي سياسي بلاروس نيز نداشته است.