پتانسيل غنا و تنوع گونه اي ذخيره شده در بانك بذر خاك مراتع در دو شرايط قرق و چراي دام

حفاظت و احيا تنوع زيستي در اكوسيستم هاي مرتعي تخريب يافته اهميت فراواني دارد. در اين زمينه نياز است تا پتانسيل بانك بذر خاك به عنوان يكي از منابع مهم گونه اي مورد شناسايي قرار گيرد. در اين تحقيق تركيب گونه اي و مقدار بذر موجود در خاك در دو شرايط قرق و خارج قرق در بخشي از مراتع چهارباغ استان گلستان مورد بررسي قرار گرفت. نمونه گيري بانك بذر خاك از دو منطقه قرق و خارج قرق در دو عمق صفر تا 5 و 5 تا 10 سانتي متري خاك در 90 پلات يك مترمربعي انجام شد. تركيب و مقدار بانك بذر به روش جوانه زني در گلخانه تعيين گرديد. 28 گونه گياهي از 15 تيره از نمونه هاي خاك دو منطقه جوانه زدند. تيره كاسني، گندميان و گل سرخ در دو منطقه قرق و خارج قرق جزو تيره-هاي غالب بانك بذر خاك منطقه بودند. همي كريپتوفيت ها، پهن برگان علفي و چندساله ها از گروه هاي كاركردي غالب در بانك بذر خاك دو منطقه بودند. قرق به طور معني داري باعث افزايش بانك بذر گونه هاي Digitaria sanguinalis، Potentilla canescens، Stellaria media، Sonchusoleraceus و Galium verum گرديد. شاخص هاي غنا و تنوع گونه اي بانك بذر خاك دو منطقه تفاوت معني داري نداشتند. در منطقه قرق اين شاخص ها به طور معني داري در عمق سطحي خاك بيشتر بوده اما دو عمق خاك در خارج قرق از نظر اين شاخص ها تفاوت معني داري نداشتند. نتايج اين تحقيق نشان داد هر چند قرق موجب تغييراتي در بانك بذر گياهان در خاك شده اما هنوز بهبود شاخص هاي تنوع و غنا و افزايش معني دار گندميان را در پي نداشته است.