برآورد شاخص آسيب پذيري و تاب آوري اقتصادي به روش پارامتريكي: بررسي موردي كشورهاي عضو اوپك

هدف اصلي اين مقاله برآورد شاخص هاي آسيب پذيري و تاب آوري اقتصادي است. آسيب پذيري از ويژگي هاي ساختاري است كه منجر به افزايش نقاط ضعف اقتصاد در برابر شوك هاي برونزا مي شود. تاب آوري اقتصادي نيز به توانايي سياستي يك اقتصاد براي مقاومت در برابر شوك و ميزان بازيابي پس از شوك اطلاق مي­شود. در اين مقاله با استفاده از روش حداكثر راست­نمائي، شاخص آسيب پذيري و تاب آوري اقتصادي كشورهاي عضو اوپك براي دوره 1374 تا 1392 (2013-1995) برآورد شده است. پس از برآورد تعداد زيادي مدل، از بين آنها مدل هاي برتر با توجه به سازگاري با مباني نظري توسط شاخص هاي برازش و آزمون معني­داري ضرايب انتخاب گرديد. نتايج مطالعه نشان مي دهد كه كشورهاي عراق، آنگولا، ليبي و نيجريه داراي آسيب پذيري بالا و امارات، قطر، كويت و عربستان سعودي داراي آسيب پذيري پايين­تري هستند. رتبه ايران در شاخص خالص تاب آوري و در ميان 12 كشور عضو اوپك برابر 6 برآورد شده است.