بررسي يد دفعي ادرار در دوران بارداري در مناطق شهري شهرستان اروميه در سال1392

Evaluation of Urinary Iodine Excretion during Gestation in Urban Residents of Urmia County

مقدمه: در طول دوران بارداري سنتز هورمون هاي تيروئيدي و متعاقب آن نياز به يد به دليل نياز بالاي جنين افزايش مي يابد. در صورت كاهش مصرف يد از طريق مادر، جنين دچار اختلالات كمبود يد مي شود. هدف كلي اين مطالعه بررسي الگوي تغييرات يد دفعي ادرار در طول دوران بارداري است. روش بررسي: در اين مطالعه مقطعي 40 زن باردار در سه ماهه اول بارداري وارد مطالعه شدند. سابقه بيماري هاي تيروئيدي و سقط جنين از معيارهاي خروجي اين مطالعه بود. نمونه هاي تصادفي ادرار در سه ماهه اول، دوم و سوم جمع آوري شد و يد دفعي ادرار (urinary iodine excretion: UIC) با استفاده از روش كالريمتري سندل كولتهف اندازه گيري شد. نتايج: ميانه يد دفعي ادرار در سه ماهه اول، دوم و سوم به ترتيب برابر micro g/L 116.5، micro g/L98.8 و micro g/L100 بود. با استفاده از آزمون اندازه گيري هاي مكرر، تغييرات معني داري( P=0.2) در يد دفعي در طول دوران بارداري مشاهده نشد. درصد فراواني كمبود يد ( micro g/L150UIC lt ) در سه ماهه اول، دوم و سوم بارداري به ترتيب برابر 72%، 75% و 86% بود. نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد كه ميانه يد دفعي ادرار(micro g/L 105.1) در ميان زنان باردار ساكن شهرستان اروميه با مقادير توصيه شده از سوي سازمان جهاني بهداشت براي دانش آموزان و زنان غير باردار پائين تر است. همچنين شيوع كمبود يد (micro g/L 150UIC lt ) در اين منطقه در مقايسه با مناطق با كفايت يد، بالا بوده و نشانگر لوزوم ارائه ي مكمل ياري يد در اين منطقه مي باشد.

Introduction: Biosynthesis of thyroid hormone and consequently the requirement for iodine have been established to increase during gestation mainly due to increased iodine demand by the fetus. Therefore, diminished iodine intake by the mother during early pregnancy eventually leads to the development of iodine deficiency disorders(IDDS) in the offspring. The present study aimed to explore the pattern of urinary iodine excretion during gestation in urban districts of Urmia County. Methods: In this crosssectional study, 40 women at 1st trimester were enrolled. Exclusion criteria consisted of history of miscarriage and thyroid malfunction. Random urine sles were collected at 1st , 2nd ndash and 3rd trimesters. In fact, UIC was determined via the sandellkolthoffmethod. Results: Median UIC at 1st , 2nd and 3rd trimester were reported 116.5 micro g/L, 98.8 micro g/L and 100 micro g/L, respectively. Repeated measurement revealed no Significant differences in median UIC during gestation (P=0.2). Prevalence of iodine deficiency (UIClt 150 micro g/L) at 1st , 2nd ndash and 3rd trimesters were 72%, 75% and 86%, respectively. Conclusions: The findings of the present study revealed that median UIC (105.1 micro g/L) among pregnant residents of Urmia County was lower than the values recommended by WHO for schoolage children and nonpregnant women. Accordingly, prevalence of iodine deficiency (UIClt 150 micro g/L) was demonstrated to be substantially higher compared to those regions with adequate Iodine intake. These findings imply that pregnant women residing in urban districts of Urmia are iodine deficient.