اثر عوامل اكولوژيك شوري و دما در پرورش متراكم پاروپاي گونه Acartia tonsa درياي خزر

پاروپایانی نظیر Acartia tonsa از نظر آبزی­پروری بدلیل دارا بودن میزان هم­آوری زیاد، زمان تجدید نسل كوتاه­ و نیز مقاومت نسبت به تغییرات شوری و دما دارای اهمیت قابل توجهی اند. لذا تولید انبوه A. tonsa جهت استفاده از آن به عنوان غذای زنده در صنعت آبزی­پروری از اهداف این تحقیق بوده است. در این مطالعه نقش عوامل اكولوژیك شوری و دما در چرخه زندگی گونة A. tonsa دریای خزر در شرایط آزمایشگاهی در سه تیمار دمایی(1±29، 1±27 و1±25 درجه­سانتیگراد) و دو تیمار شوری(ppt 12 و 17) طی مدت زمان 60 روز مورد بررسی قرار گرفت. این گونه توسط تورپلانكتون­ با اندازه چشمه100 میكرون از عمق تا 10 متر حوزه جنوبی دریای خزر (منطقه خزر آباد) جمع آوری شد. بررسی چرخة زیستی این زئوپلانكتون نشان داد كه این گونه در طی 10-8 روز بالغ می­شود. بر اساس نتایج به دست آمده اختلافات معنی­داری در تعداد موجودات در مراحل ناپلیوسی و كوپه پودیت در شوری ها و درجه حرارت های مختلف مشاهده گردید (05/0>P). بیشترین میزان تولید تخم، و تبدیل آنها به مرحلة ناپلیوس در دمای 29 درجه­سانتیگراد با شوری ppt17 بود. بیشترین میزان بازماندگی این گونه نیز در همین شوری ثبت گردید. این تحقیق نشان داده است كه در شرایط آزمایشگاهی می توان تولید انبوه از گونه A. tonsaباشوری آب دریای خزر تهیه نمود كه میزان تولید مثل آن در حدود 8-1 عدد تخم در روز بازای هر جانور ماده است كه قابل مقایسه با تولید مثل طبیعی آن در دریا با حدود 50-11 عدد تخم در روز می باشد.