تأثير وجود جهش در ناحيه QRDR بر ميزان مقاومت به سيپروفلوكساسين در ايزوله‬ هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا

Effect of QRDR Mutations on Ciprofloxacin Resistance in Clinical Isolates of Pseudomonas aeruginosa

زمينه و هدف: فلوروكينولون ها نقش مهمي در درمان عفونت هاي سودوموناس آئروژينوزا بر عهده دارند. بنظر ميرسد مهمترين مكانيسم مقاومت به فلوروكينولون ها جهش در ناحيه QRDR ژن هاي gyrA و parC باشد. هدف از اين مطالعه بررسي نقش جهش هاي مذكور بر ميزان مقاومت به سيپروفلوكساسين در ايزوله هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا ميباشد. روش كار: تعداد 75 ايزوله باليني سودوموناس آئروژينوزا از مراكز آموزشي درماني شهر تبريز جمع آوري شد. از روش رقيق سازي در آگار براي تعيين حداقل غلظت مهار كننده (MIC) سيپروفلوكساسين استفاده شد. توالي ناحيه تعيين كننده مقاومت به كينولون ها (QRDR) در ژن هاي gyrA و parC با استفاده از روشDideoxy Chain Termination Method تعيين گرديد. يافته ها: از 75 ايزوله %73/33به سيپروفلوكساسين مقاوم بودند. در ايزوله هاي حساس به سيپروفلوكساسين هيچ جهشي در QRDR ژن هاي gyrA و parC وجود نداشت. تغيير اسيد آمينه Thr83 rarr;Ile در تمام ايزوله هاي مقاوم به سيپروفلوكساسين مشاهده شد. %90/9 از ايزوله هاي مقاوم در ژن parC نيز تغيير اسيد آمينه Ser87 rarr;Leu را داشتند. ميانگين MIC سيپروفلوكساسين در ايزوله هاي نمونه هاي مختلف باليني كه از نظر نوع و موقعيت جهش در دو ژن gyrA و parC شرايط يكساني داشتند متفاوت بود و اين ميانگين در ايزوله هاي ادراري به صورت معني داري (p <0/05) بيشتر از ايزوله هاي لوله تراشه بود. نتيجه گيري: در ايزوله هاي باليني سودوموناس آئروژينوزا جهش در ژن هاي gyrA و parC مهم ترين نقش را در ايجاد مقاومت به سيپروفلوكساسين بر عهده دارد، با اينحال تأثير عوامل مؤثر بر ميزان اين مقاومت در ايزوله هاي مختلف ميتواند متفاوت باشد.

Background objectives: Fluoroquinolones have important role in treatment of P. aeruginosa infections. The main mechanism of fluoroquinolones resistance in P. aeruginosa is mutations in the quinoloneresistancedetermining region (QRDR) of gyrA and parC genes. The aim of this study was to investigate the role of these mutations in ciprofloxacin resistance in different clinical isolates of P. aeruginosa. Methods: A total of 75 clinical P. aeruginosa isolates were collected from different universityaffiliated hospitals in Tabriz. Minimum inhibitory concentrations (MICs) of ciprofloxacin were evaluated by Etest assay. DNA sequences of the QRDR of gyrA and parC were determined by dideoxy chain termination method. Results: From 75 isolates, 77.33% were resistant to ciprofloxacin. No amino acid changes were detected in gyrA or parC genes of the ciprofloxacin susceptible isolates. Thr83rarr;Ile substitution in gyrA was observed in all ciprofloxacin resistant isolates. About 90% of them had Ser87rarr;Leu substitution in parC. Geometric mean MICs of ciprofloxacin were different for various clinical isolates of P. aeruginosa which had the same situation in type and location of gyrA and parC mutations. Moreover, the geometric mean MIC in isolates from urine was significantly (p0.05) higher than isolates from tracheal aspirates. Conclusion: Mutations in gyrA and parC genes are the major mechanisms for ciprofloxacin resistance in clinical isolates of P. aeruginosa. Moreover, the role of different effective factors in fluoroquinolone resistance can be different in various clinical isolates of P. aeruginosa.