تنوع و ساختار ژنتيكي جمعيت‌هاي سياه ماهي خالدار Capoeta trutta (Heckel , 1843) در استان كردستان با استفاده از نشانگرهاي بين ريز ماهواره‌اي

به منظور بررسی میزان تنوع ژنتیكی و تعیین ساختار ژنتیكی جمعیت‌های سیاه ماهی خالدار (Capoeta trutta) در دو حوزه آبریز واقع در استان كردستان از نشانگرهای بین ریزماهواره‌ای استفاده گردید. از شش آغازگر دی‌نوكلئوتیدی مورد استفاده، تنها در سه آغازگر (AG)9C، (GA)9C و (AC)9T باندهای واضح، تكرارپذیر و قابل امتیازدهی در شرایط واكنش PCR مورد استفاده مشاهده گردید. این سه آغازگر در مجموع تعداد 56 باند تكرار پذیر در شش جمعیت مورد مطالعه تولید نمودند كه درصد پلی‌مورفیسم در جمعیت رودخانه‌های سیروان، گاوه رود، قشلاق، از حوزه سیروان و رودخانه‌های چومان، گرماب و شوی از حوزه چومان به ترتیب 00/80، 98/82، 61/82، 71/85، 60/79 و 49/80 تعیین گردیدند. میزان هتروزیگوسیتی در جمعیت‌های مورد بررسی متوسط تا زیاد برآورد گردید. شاخص‌های تنوع ژنتیكی درون جمعیتی در جمعیت چومان به طور معنی‌دار بیشتر از سایر جمعیت‌های مورد مطالعه بود. نتایج تجزیه واریانس مولكولی نشان داد كه حدود 89 درصد تنوع ژنتیكی مربوط به درون جمعیت‌ها بوده و تنها 11 درصد آن مربوط به تنوع بین جمعیتی می‌باشد. مقدار شاخص تثبیت (Fst) محاسباتی نشان‌دهنده میزان تمایز كم تا متوسط در شش جمعیت مورد بررسی است. با این وجود نتایج آزمون صحت، تمایز معنی‌داری بین جمعیت‌های مورد مطالعه نشان نداد. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد كه شرایط زیست و حفظ تنوع ژنتیكی برای گونه سیاه ماهی خالدار در دو زیستگاه‌ سیروان و چومان در حد متوسط می‌باشد.