تاثير آموزش پايبندي به درمان مبتني بر الگوي ارتقاء سلامت بر كيفيت زندگي بيماران آلوده به ايدز (HIV مثبت)

زمینه و مقدمه: استفاده از داروهای ضد رتروویروسی ممكن است كیفیت زندگی بیماران مبتلا به ایدز را تحت تأثیر قرار دهد. هدف این مطالعه بررسی تأثیر آموزش پایبندی به درمان بر اساس الگوی ارتقاء‏‏‏ سلامت بر كیفیت زندگی بیماران HIV مثبت تحت درمان ضد رتروویروسی شهر بوشهر بود. مواد و روش‏ها: پژوهش حاضر یك مطالعه نیمه‌تجربی است كه بر روی 61 بیمار تحت درمان انجام ‌شد. بیماران گروه مداخله (31 نفر)، آموزش چهره‏به‏چهره مبتنی بر الگوی ارتقاء سلامت طی دو جلسه آموزشی به فاصله دو هفته و یك كتابچه آموزشی، جهت پایبندی به درمان دریافت كردند. افراد گروه شاهد (30 نفر)، آموزش­های روتین مركز را دریافت كردند. ابزار گردآوری داده­ها شامل اطلاعات جمعیت‌شناختی، سؤالات سازه­های الگوی ارتقاء سلامت و پرسشنامه كیفیت زندگی (SF36) بود. پرسشنامه‌های مربوط به سازه‌ها قبل، بلافاصله بعد و سه ماه بعد از آموزش و پرسشنامه كیفیت زندگی قبل و بعد از آموزش تكمیل شدند. در تحلیل داده‌ها علاوه بر آماره­های توصیفی، از آزمون‌های تی مستقل و كای­اسكوئر، آزمون آنالیز واریانس داده‌های تكراری و از آزمون تی زوجی توسط SPSS18 استفاده شد. یافته ‏ها: آموزش موجب تغییر معنادار در كلیه سازه­های الگوی ارتقاء سلامت شامل اعتقاد نسبت به درمان، فواید و موانع پایبندی به درمان، حمایت اجتماعی و خودكارآمدی پایبندی به درمان (p < 0.001) شد و نگرش افراد نسبت به درمان را به‌طور مثبت تغییر داد. بعلاوه كیفیت زندگی در چهار بعد جسمی، سلامت عمومی، عاطفی و سلامت روانی در گروه آموزش (p < 0.001) نسبت به گروه كنترل به‌طور معناداری ارتقاء یافت. نتیجه‏ گیری: یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده اثربخشی برنامه آموزشی جهت ارتقاء كیفیت زندگی بیماران بوده كه این تغییر از طریق تأثیر بر باورها و نگرش بیماران در مورد پایبندی به درمان به­دست­آمده است.