تحليل فضايي پهنه هاي خطر پذير زيستي و فعاليتي سكونتگاه هاي روستايي مناطق مرزي، مطالعه موردي: سكونتگاه هاي روستايي شهرستان هيرمند

تحقیق پیش رو به دنبال شناسایی الگوی فضایی زیست‌پذیری سكونتگاه‌های روستایی نواحی مرزی منطقه هیرمند جهت شناسایی مناطق خطرپذیر است. روش تحقیق در این پژوهش از نوع كاربردی و رویكرد حاكم بر تحقیق توصیفی و تحلیلی می‌باشد. جهت واكاوی فضایی الگوی پراكنش روستاهای زیست‌پذیر در سه سطح مطلوب، متوسط و نامطلوب از آزمون‌های آمار فضایی در محیط نرم افزاریGEO DATMو GIS استفاده خواهد شد تا الگوی فضایی زیست‌پذیری روستاهای مورد نظر شناسایی و در نهایت پهنه‌های خطر پذیر شناسایی گردند.نتایج حاصل از تحقیق نشان می‌دهد 16 روستا در طیف مطلوب، 16 روستا در طیف متوسط و 12 روستا در طیف نامطلوب قرار گرفتند. همچنین نتایج استفاده الگوریتم موران انسلین در منطقه نشان می‌دهد 7 خوشه سرد (زیست پذیری پایین)، و 11 خوشه‌ی داغ (زیست پذیری بالا)در منطقه شناسایی گردید. بزرگترین لكه داغ در جنوب شهرستان قرار دارد و روستاهای قرار گرفته در این لكه دارای زیست‌پذیری بالایی هستند و در مجاور همدیگر قرار گرفته‌اند و بزرگترین لكه سرد در جنوب شرق و مركز شهرستان قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد روستاهای نزدیك به خط مرزی دارای زیست‌پذیری ضعیف‌تری هستند وخوشه‌های سرد در این مناطق متمركز گردیده‌اند و مناطق روستایی شمال شهرستان به دلیل وابستگی به اقتصاد كشاورزی وكمبود منابع آب‌رود هامون در شمال شهرستان دارای زیست‌پذیری ضعیف‌تری هستند. لكه‌های خطرپذیر از بعد ناپایداری سكونتگاه‌های روستایی می‌تواند منطقه را از بعد امنیتی دچار مخاطره كرده و به تبع آن سكونتگاه‌هایی كه زیست‌پذیری مناسبتری دارند و در مجاورت لكه‌های با زیست‌پذیری پایین قرار گرفته‌اند نیز به لحاظ امنیتی دچار مخاطره شده و به مرور زیست‌پذیری آنها نیز تحت شعاع قرارخواهد گرفت.