بررسي رابطه تمايل به دوركاري و تعهد سازماني در ميان كتابداران دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان

هدف: هدف اين پژوهش بررسي رابطه تمايل به دوركاري و تعهد سازماني (تعهد عاطفي، تعهد مستمر، و تعهد هنجاري) كتابداران دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان بود. روش: روش اين پژوهش، توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آن كتابداران دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان (دانشگاه اصفهان، دانشگاه علوم پزشكي اصفهان، دانشگاه صنعتي اصفهان) در سال تحصيلي ۱۳۹۱-۱۳۹۲ بود (۱۶۴ نفر). به منظور تعيين حجم نمونه از فرمول نمونه گيري كوكران (۱۰۷ نفر) و روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي استفاده شد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه تعهد سازماني آلن و مي ير (۱۹۹۰) و پرسشنامه محقق ساخته دوركاري بود. روايي پرسشنامه توسط اساتيد متخصص تاييد و پايايي آن به روش آلفاي كرونباخ ۸۶/۰ محاسبه گرديد. همچنين براي تجزيه و تحليل داده ها از آمار توصيفي و استنباطي توسط نرم افزار آماري SPSS استفاده شد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه تعهد سازماني با تمايل به دوركاري كتابداران دانشگاه هاي دولتي شهر اصفهان ارتباط معناداري دارد. بين ميانگين تمايل به دوركاري با هيچ يك از متغيرهاي جمعيت شناختي تفاوت معنادار وجود ندارد. همچنين بين ميانگين تعهد سازماني با متغيرهاي جمعيت شناختي جنسيت، پست سازماني، دانشگاه محل خدمت، و سطح تحصيلات تفاوت معنادار وجود ندارد ولي در دو متغير رشته تحصيلي و سابقه خدمت كتابداران تفاوت معنادار است. با توجه به اينكه برخي فعاليت هاي كتابخانه اي به شرط وجود زيرساخت هاي مناسب قابليت دوركاري را دارند، مديران مي توانند با توجه به معيارهاي تعهد سازماني برنامه ريزي مناسبي جهت اجراي آن را انجام دهند.