عنوان مقاله :
نقدهاي نيچه به علم جديد
عنوان فرعي :
Nietzscheʹs Critique on Modern Science
پديد آورندگان :
كریمی، روحالله نويسنده استادیار پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Karimi, Roohollah
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه سال 1395 شماره 0
كليدواژه :
آرمان زهد , اصل عليت , قرن نوزدهم , نقد علم جديد , قانون طبيعي , نيچه , نيهيليسم
چكيده فارسي :
زمانی كه سوت قطارها، زنگ تلفنها و روشنایی لامپها مجالی برای مردم قرن نوزدهم برای شك دربارۀ علم جدید و فواید فناورانه آن باقی نگذاشته بود، نیچه آن را به چالش كشید. او با نقد این تصور كه جهان طبیعت بهگونهای تنظیم شده است كه با «قواعد» یا «قوانین» علمی ما مطابقت داشته باشد، اصلیترین بنیان علم جدید را زیر سؤال برد. او همچنین با نقد اصل علیّت كه برای فهم علمی جهان بسیار ضروری است، نقد خود را عمق بخشید. البته تفاوتهای مهم و ظریفی میان نقد وی از مفاهیم «قانون» و «علیت» در آثار دورۀ اولیه و میانی نیچه و آثار دورۀ نهاییاش وجود دارد. نیچه در لایههای ژرفتری از نقد خود تلاش میكند با كشف پیوندی عمیق میان علم و مابعدالطبیعه، افسانه از كار درآمدنِ «جهان حقیقی» را بیبنیان شدن كل بنای علم جدید جلوه دهد. از این رو، نیچه علم را نیهلیستی میداند و با مقایسۀ علم و الهیات، علم را والاترین صورتِ آرمان زهد و بهترین همدست آن معرفی میكند. البته باید توجه داشت كه هدف نیچه نهایتاً نه كنارگذاشتنِ علم و خواستِ حقیقت بهعنوان رانۀ اصلی آن، بلكه تجدید بنای آن بر ستونِ ارزشهای نویی است كه به زندگی آری گویند.
چكيده لاتين :
At the time that whistle of trains, the ringtones of phones and the lighting of lamps leave no room for nineteenth century people to doubt modern science and its technological benefits, Nietzsche challenged it. He criticized the main foundation of modern science that the natural world corresponds with our scientific ‘rules’ or ‘laws’. He also criticized the principle of causality that is very necessary to understand the scientific world. However there are important and subtle differences between his early and middle works and his final works concerning his critics of the concepts of ‘law’ and ‘causality’. In the deeper layers of his critics, Nietzsche was attempting to discover the deep link between science and metaphysics. Therefore, he depicts the emerging of the ‘true world’ fable as weakening the entire edifice of modern science. Hence, Nietzsche considers science as a nihilistic adventure, and comparing science and theology he introduces science as the highest form of ascetic ideal and its best collaborator. It should be noted that the final purpose of Nietzsche will not to discard science and willingness to truth as its main drive, but rebuild it on pillars of new values that say yes to life.
اطلاعات موجودي :
دوفصلنامه با شماره پیاپی 0 سال 1395
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان