The Influence of PH of Water and Chemical Composition on the Durability of Different Rocks from the Qom Formation, East and Northeast of Hamedan, Iran

اثر pH آب روي تركيب شيميايي و دوام‌پذيري واحدهاي سنگي سازند قم در شرق و شمال شرق همدان

دوام پذيري در پژوهش‌هاي زمين شناسي مهندسي پارامتري مهم است كه ميزان تخريب‌پذيري سنگ را در مقابل فرآيندهاي شيميايي و مكانيكي نشان مي دهد. اين پديده به تركيب شيميايي، تخلخل و بافت سنگ وابسته است. در اين پژوهش با انجام آزمايش‌هاي دوام‌پذيري در محلول هاي با pH‌هاي متفاوت اثر خصوصيات كاني‌شناسي روي دوام‌پذيري سنگ بررسي شده تا درك بهتري از ارتباط بين تركيب شيميايي سنگ و دوام‌پذيري به‌دست آيد. نتايج نشان داده كه شرايط محلول اسيدي روي سنگ هاي غني از كربنات كليسم موثر است در حالي‌كه سنگ هاي داراي سيليس زياد، تحت تاثير اين شرايط قرار نمي گيرند. دوام‌پذيري اين گروه از سنگ‌ها به بافت سنگ وابستگي زيادي دارد.

Durability is a significant parameter in engineering geology and it shows the extent of the degradability of rocks as the result of mechanical and chemical breakdown. This phenomenon is closely linked to the composition, porosity and texture of rocks. The determination of the mineralogical properties of the rocks along with durability tests under both acidic and alkaline pH environments were carried out in this research paper to understand the relationship between the chemical composition of rocks and their durability. Five samples of limestone and three samples of marl were analyzed. The results revealed that rocks containing high levels of CaCo3 are affected in the acidic conditions while rocks containing high levels of SiO2 were not affected by variance in the pH of the environment. These second groups of rocks were more dependent on the texture of their constituent minerals.