تأثير آموزش مصرف قرص آهن بر مبناي تئوري رفتار برنامه ريزي شده در زنان باردار مشهد

The effect of education for iron consumption based on the theory of planned behavior in pregnant women in Mashhad

زمينه و هدف: آهن يكي از املاح ضروري و مهم براي زنان در سنين باروري به خصوص در دوران قبل ازبارداري و طي اين دوران است. اين مطالعه، با هدف بررسي آموزش بر مبناي تئوري رفتار برنامه‌ريزي ‌شده بر مصرف روزانه قرص آهن جهت پيشگيري از آنمي فقر آهن در زنان باردار شهرستان مشهد انجام شده است. روش بررسي: در اين مطالعه ﻧﻴﻤﻪ ﺗﺠﺮﺑﻲ، 160 ﻧﻔﺮ از زنان باردار (80 نفر گروه آزمون و 80 نفر گروه كنترل) مراجعه كننده به مركز بهداشت شماره 1 شهرستان مشهد در سال 1393، بطور تصادفي انتخاب شدند. مداخله در چهار جلسه 75 دقيقه اي برگزار شد. ابزار جمع اوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بر اساس اجزاي تئوري رفتار برنامه ريزي و اﻧﺠﺎم آزﻣﺎﻳش ﺧﻮﻧﻲﻓﺮﻳﺘﻴﻦ بود. قبل و 3 ماه بعد از مداخله آموزشي، پرسشنامه ها توزيع و تكميل گرديد. يافته ها: ميانگين امتيازات آگاهي، نگرش، كنترل رفتار شده، قصد و استفاده از قرص آهن، 3 ماه پس از مداخله آموزشي، در گروه مداخله بصورت معني‌داري افزايش پيدا كرد. تفاوت آماري معني‌داري در هنجارهاي انتزاعي دو گروه بعد از مداخله به ‌وجود نيامد. نتيجه گيري: با توجه به تأثير آموزش در ارتقاي مصرف قرص آهن در زنان باردار، پيشنهاد مي‌شود كارگاه‌هاي آموزشي بهبود نحوه مصرف قرص آهن، بر مبناي تئوري رفتار برنامه‌ريزي ‌شده و با هدف پيشگيري از آنمي فقر آهن در مراكز بهداشتي داير گردد.

Background and aim: Iron is an essential element for women of reproductive age, especially in the period before pregnancy and during this period. This study was aimed to investigate the consumption of iron to prevent iron deficiency anemia based on the theory of planned behavior on pregnant women in Mashhad city. Methods: This quasiexperimental study was done on 160 pregnant women referred to health center No. 1 in Mashhad town who were allocated to case (80) and control (80) groups randomly in 2014. Intervention was done in four 75 minute sessions. Data were collected using a questionnaire made by researcher based on the theory of planned behavior and blood lab exam (Ferritin). Questionnaires were distributed and completed immediately, and 3 months after educational intervention were repeated again. Results: The average rates of knowledge, attitude, perceived behavioral control and intention to use of iron intervention group was increased 3 months after the intervention significantly (P0.05). Conclusion: Regarding the effect of education in promoting iron consumption in pregnant women, it is suggested that iron supplementation promotion workshops should be held in health centers with the aim of preventing iron deficiency anemia in health centers.