مردمي يا مرد، مي نقد و تحليل و گزارش بيتي از رودكي سمرقندي

Review and analyze on a verse by Rudaki Samarkandi

رودكي سمرقندي از سرآمدان قلمرو شعر پارسي در سده سوم و چهارم هجري است كه از انبوه اشعار او تنها حدود هزار بيت، آن هم به گونه پراكنده و برگرفته از ميان آثار ديگر به دست ما رسيده است. فقدان نسخه كهن و اصيل، فاصله زماني، دگرگوني هاي زبان فارسي، ضبط هاي مختلف منابع ثانوي و ... سبب شده است تا قرائت و مفهوم برخي از همين بيت هاي اندك اين شاعر دشوار و ديرياب گردد. در اين جستار قرائت هاي گوناگون و معاني ارائه شده مصححان از يك بيت از خمريّه مشهور رودكي به روش مقايسه اي ـ تحليلي نقد و بررسي شده است. حاصل پژوهش بيانگر آن است كه بر اساس موازين سبك شناسي، قواعد دستور تاريخي زبان فارسي، شواهد درون متني و شواهد برون متني قرائت متعارف بيت رودكي مقرون به صحت نيست. در نهايت، اين مقاله ضبط صحيح بيت را پيشنهاد كرده، معنا و تفسير آن را با اين قرائت به دست داده است.

Rudaki is one of the greatest figures Persian poetry in the third and fourth century AH. From Rudakirsquo s poems remaind about thousand Verses for us, these verses were obtained among other works. Lack of original manuscript, the duration, changes Persian language, various recordings in secondary sources ... were caused that the reading and concept of Rudakis poetry be difficult. In this essay, Has been investigated various readings from a famous couplet of Rudaki.This study is based on historical grammar and Persian stylistics, the textual evidence, and extratextual evidence show that reading of the poetry of Rudaki is incorrect. Finally, this research has proposed a edition of the poem, and describes its meaning and its interpretation.