دفاع و تبيين علامه شرف الدين از نهضت عاشورا و عزاداري

در هر پديده اجتماعي و رويداد تاريخي عللي وجود دارد كه در پيدايش آن دخيل بوده، زمينه هاي به وجود آمدن آن را فراهم كرده است. همان رويداد خود نيز مي تواند موجب بروز حوادث و وقايع ديگري شود. هرچه حادثه بزرگ تر باشد موج هاي برآمده از آن وسيع تر خواهد بود. حادثه جان گداز عاشورا نيز همچون پديده هاي اجتماعي معلول عواملي است. ريشه آن را بايد در انحرافات ايجادشده پس از رحلت رسول خدا جست وجو كرد. اين رويداد به ظاهر محدود آثار بسيار عميق و ارزشمندي داشت كه نه تنها در اسلام كه در تاريخ جهان مشهود بود. پويايي اين حركت در سايه زنده نگه داشتن فلسفه قيام و رساندن پيام آن به نسل هاي آينده است. حفظ آثار گران بهاي نهضت عاشورا با زنده نگه داشتن محرم و بر پا كردن عزاداري آگاهانه و هدفمند ميسر مي شود. در اين نوشتار، موجبات نهضت عاشورا به اجمال بررسي شده، برخي آثار آن مورد توجه قرار گرفته و در نهايت مسئله عزاداري از ديدگاه علامه شرف الدين تبيين مي شود. به نظر وي، در مجالس عزاداري، با آشكار كردن مظلوميت امامان و بيدار كردن وجدان ها، تحريك احساساتي متناسب با واقعه در كنار عامل شناختي رخ داده كه از راه هاي موفقيت در تبليغ بوده، گسترش علوم اسلامي را به دنبال خواهد داشت.