بررسي تطبيقي ديدگاه و نحوه تعامل امامين عسكريين (ع) با فرق ، مذاهب و جريان هاي فكري معاصر آنان

در دوران حيات امامين عسكريين (ع) جامعه اسلامي مملو از آرا و عقايد بيگانه بود. در چنين وضعيتي ناگزير براي روشن شدن حقيقت بايد آراي ناصواب بازگو مي شد. با مهياشدن فرصت بيان حقايق دين، امامين عسكريين (ع) مانند ساير اهل بيت (ع) به آشكارسازي حقايق و رد شبهات پرداختند. پژوهش حاضر نگاهي است به فِرَق، مذاهب و جريان هاي فكري عصر امامين عسكريين (ع). پس از معرفي اجمالي هر يك از اين فرق، به روايات ناظر بر وجود آن فرق و مذاهب از لسان امام هادي و امام عسكري (ع) مي پردازيم و موضع هر يك از ايشان را به روش تطبيقي تبيين مي كنيم. فرق و مذاهبي از قبيل غلات، صوفيه، واقفيه، جبريه، قدريه، مجسمه، ثنويه و جريان هاي فكري مانند فتنه خلق قرآن در اين دوران به چشم مي خورند. يكي از نمونه هاي بررسي تطبيقي مواضع، موضع امام هادي (ع) در برابر فتنه خلق قرآن است كه سكوت و تقيه را ترجيح دادند، ولي در دوران امام عسكري (ع) اين معضل برطرف شد و جان كسي در خطر نبود. لذا مخلوق بودن قرآن به تصريح بيان مي شد. بيان ديدگاه هاي اين دو امام همام در برابر فرق و مذاهب عصر خويش، سبب رسوايي سران اين فرق و هشياري افراد ناآگاه مي شد.