بررسي تاثير روش هاي مختلف محلول پاشي و مصرف خاكي نيتروژن در ارقام مختلف گندم بر عملكرد و جذب نيتروژن در شرايط ديم

به منظور بررسی تاثیر روش­های مختلف محلول پاشی و مصرف خاكی نیتروژن در ارقام مختلف گندم بر عملكرد و جذب نیتروژن، آزمایشی به صورت فاكتوریل در قالب طرح پایه بلوك های كامل تصادفی با دو فاكتور و در سه تكرار بمدت سه سال 1389-1386 در موسسه تحقیقات كشاورزی دیم كشور اجرا گردید. فاكتور اول شامل روش های مختلف مصرف نیتروژن شامل محلول پاشی غلظت های مختلف اوره، تقسیط های متفاوت و مصرف كل كود نیتروژنی و فاكتور دوم ارقام گندم سرداری، آذر2 و ژنوتیپ Turkey 37032 بود. تجزیه واریانس داده های حاصل از آزمایش نشان داد اثر اصلی روش های مختلف مصرف نیتروژن برای عملكرد های دانه، كاه و جذب نیتروژن در سطح یك در صد اختلاف معنی دار است. روش محلول پاشی اوره به اندازه مصرف تقسیط نیتروژن در مقایسه با كل مصرف دربهار و پاییز عملكرد ها را افزایش داد. بعلاوه اثر اصلی ارقام گندم نشان داد عملكرد های دانه، كلش و جذب نیتروژن در سطح یك در صد دارای اختلاف معنی داری بودند. ژنوتیپ Turkey 3702 و رقم آذر 2 در یك سطح معنی دار در مقایسه با رقم سرداری عملكرد های دانه، كاه و كلش را افزایش دادند. میزان جذب نیتروژن دارای تفاوت معنی­داری در بین ارقام گندم و تحت تاثیر روش­های مصرف نیتروژن بود. ژنوتیپ Turkey 3702در مقایسه با آذر 2 و سرداری بیشترین میزان در صد دانه نیتروژن را داشت. از این مطالعه استنباط شد مصرف نیتروژن با روش های محلول پاشی اوره به اندازه مصرف تقسیط در زمان ساقه دهی می تواند عملكرد ها را افزایش دهد. ارقام و ژنوتیپ گندم در روش های مختلف مصرف نیتروژن، در عملكرد های دانه، كاه و جذب نیتروژن متفاوت هستند.