بررسي چگونگي اسناد قانون اخلاق به قانون طبيعت در متافيزيك اخلاقي كانت

A Study of the Manner of Ascribing the Morality Law to Nature Law in Kant\s Moral Metaphysics

در پي پاسخگويي به پرسش از چگونگي اِسناد قانون اخلاق به قانون طبيعت نزد كانت، اين مقاله پس از بيان تاريخچۀ مسئله، نشان مي دهد كه بسياري از فلاسفۀ پيش و پس از كانت تخلف قانون اخلاق از قانون طبيعت را جايز ندانسته اند. سپس نشان داده مي شود كه كانت نيز در پي چنين رويكردي خواستار اِسناد قانون اخلاق به قانون طبيعت است. كانت براي انجام اين كار ابتدا به نحوۀ شكل گيري مفهوم طبيعت در خرد ناب پرداخته و ترتيب دست يابي به آن را از پديدارهاي محسوس تا ايده هاي خرد محض پي مي گيرد. در ادامه نيز نحوۀ شكل گيري پديدار اخلاقي را از صورت معقول اختيار تا ساخت يك جهان اخلاقي بررسي مي كند. نزد وي اين هر دو مسيرِ مستقلِ از هم، از قواعد وحدت بخش ايده هاي خرد و قواعد حاكم بر قوالب فاهمه بهره مند بوده و به اين ترتيب در عالم واقع نمي توانند از نظم و وحدت موجود در عالم و قوانين حاكم بر آن تبعيت نكنند.

To answer the question about manner of quot ascribing the morality law to nature law in Kants opinionquot , after explaining the moot points past, this article shows that many philosophers before and after Kant, have not permitted the violation of morality law from nature law. Then it is shown that following this approach, Kant is also wishful to ascribe morality law to nature law. In order to do this, Kant has studied the manner of natures formation in pure wisdom, firstly and seeks it from sensible phenomena to pure wisdoms ideas. In the following, he studies the manner of moral phenomena from the reasonable form of free will to construct a moral world. In his opinion, these two dependant paths, have been profited from unifying rules of wisdoms ideas and regnant rules of understanding formats. So, in this way, these two dependant ways, cant disobey the existing discipline and unity in the world and the regnant rules.