اثر مقادير مختلف پروتئين و نسبت هاي مختلف ذرت سيلو شده و علوفه يونجه بر توليد شير و نيتروژن دفعي گاوهاي شيري هلشتاين

سابقه و هدف: به منظور مطالعه‌ی اثرات سطوح مختلف پروتئین خام و نسبت‌های مختلف ذرت سیلو‌شده و علوفه یونجه (به عنوان منابع علوفه‌ای) روی تولید و تركیب شیر، بازدهی نیتروژن گاوهای شیرده هلشتاین در اواسط شیردهی (50 ±118= روزهای شیردهی، میانگین وزن گاوها 93±545 كیلوگرم)آزمایشی انجام شد. جیره‌های با پروتئین خام پایین ولی پروتئین قابل تجزیه در شكمبه ای (RUP) مناسب می‌تواند هم از جهت اقتصادی و هم محیطی موثر باشد. علاوه بر پروتئین مصرفی نوع علوفه خورده شده هم ممكن است مهم باشد. سیلاژ ذرت و علوفه یونجه دو علوفه بسیار رایج در جیره گاو‌های شیری هستند. سیلاژ ذرت یك منبع كربوهیدراتی قابل تخمیر است و یونجه هم غنی از RDP است. از این رو نسبت این منابع علوفه‌ای در جیره می‌تواند روی استفاده از نیتروژن تاثیر داشته باشد. مواد و روش ها: 16 رأس گاو شیرده یك بار زایش (8 =n) و چند بار(2 تا 5) زایش (8 =n) در قالب طرح كاملا تصادفی متعادل در دو دوره‌ی زمانی 28 روزه به چهار جیره‌ی غذایی اختصاص داده شدند. جیره‌ها شامل: 1. جیره با پروتئین خام بالا (08/19%) ، 2. جیره با پروتئین خام متوسط (01/17%)، 3. جیره با پروتئین خام پایین (04/15%) و 4. جیره با پروتئین خام متوسط (02/17%) و نسبت ذرت سیلو شده به علوفه یونجه برای بخش علوفه در چهار جیره بصورت 80:20، 80:20، 20:80 و 20:80 و نسبت علوفه به كنسانتره 50:50 بود. یافته‌ها: گاوهای تغذیه شده با جیره‌های آزمایشی تفاوت معنی‌داری در ماده خشك مصرفی (01/0 Pنتیجه‌گیری: به طور كلی بر اساس استفاده نیتروژن و همچینین تولید شیر، 02/17 درصد پروتئین در جیره غذایی با نسبت‌های متفاوت ذرت شیلو شده به علوفه یونجه برای تولید شیر 56/27 كیلوگرم در روز مناسب است. كاهش پروتئین جیره به این مقدار (17%) می‌تواند دفع ازت و بخصوص نیتروژن ادرای به محیط را كاهش دهد. افزایش پروتئین در جیره‌های (با سطوح علوفه یونجه بالا) نمی‌تواند منجر به بهبود ماده خشك مصرفی ناشی از افزایش قابلیت هضم شود. استفاده از 4 جیره با نسبت‌های متفاوت از نظر علوفه یونجه و سیلاژ ذرت روی تولید شیر تاثیری نداشت ولی با افزایش غلظت پروتئین دفع نیتروژن حیوان افزایش یافت.