تبيين ديدگاههاي انتقادي امام خميني در استفاده از روش فلسفي در علم اصول

Explanation of Imam Khomeini‘s Critical viewpoints as to applying the Philosophical Method to `Elme Osul

رشد هر دانش از جمله علم اصول كه از مهم‌ترين ابزارهاي استنباط محسوب مي‌شود، علاوه بر نوآوري نيازمند نقد و اصلاح مداوم آن دانش است و نوآوري و نقد علم نيز تنها با حركت بر اساس مباني روش‌شناختي آن علم ميسر است. يكي از معضلات علم اصول در دو قرن اخير، خلط روش تحقيق در فلسفه به‌عنوان يك علم حقيقي با روش تحقيق در علم اصول به‌عنوان علمي اعتباري است. حضرت امام خميني از اصولياني است كه با تمام توان به نقد روش‌شناختي اين آميخت نادرست پرداخته است. پژوهۀ فرارو در همۀ آثار اصولي ايشان (شامل چهارده جلد آثار دست‌نگاشت و تقريرات شاگردان) استقرا كرده و انتقادات ايشان را در اين زمينه گردآوري و در تحليلي آماري مشخص كرده نقد حضرت امام در اين مسئله متوجه مرحوم آخوند خراساني است. همچنين در اين تحقيق، مباني نظري الگوي روش‌شناختي يادشده تبيين و به برخي اشكالات وارد بر ايشان در اين موضوع نيز پاسخ داده شده است.

Development of all the sciences including elme usul (principles of Islamic jurisprudence) which is the most important means of an inference, in addition to innovation, is required to a continuing reform, and innovation and criticism is also available with an act according to a methodological foundations of any sciences. Following two last centuries, One of the problems of this science is that its research method is mixed with the philosophical method while the latter is a real science but osul is a contractual one. Imam Khomeini is one of the jurists that has tried his best to criticize strongly this incorrect mixed method. This study has searched all of his Osuli works (consisting of 14 books and two sets of his students` reports) and collected his criticism in this respect and specified with a statistic analysis. His most criticisms are concerned in the late Akhond Khorasani. In this study, the theoretical basis of mentioned methodological model is verified and his some difficulties are answered in this matter.