اندكس هاي داپلر ولوسيمتري شريان نافي در جنين هاي با شريان نافي منفرد

زمينه و اهداف: تحليل داپلري در شريان ناف جنين ابزار قدرتمندي براي ارزيابي احتمال ريسك بارداري ها محسوب مي شود. تاكنون مطالعات بسيار زيادي در رابطه با جنين هاي با بند ناف شامل سه رگ، دو شريان و يك وريد، صورت گرفته است و نتايج بسياري در اين زمينه به دست آمده است. هدف ما در اين مطالعه ارزيابي داپلر ولوسيمتري در جنين هاي با شريان نافي منفرد مي باشد. دو اندكسي كه در اين ارزيابي از آن ها بهره جسته ايم، موسوم به Pulsatility Index و Systolic/ Diastolic Ratio مي باشند. مواد و روش ها: در ميان تمام جنين هاي مورد مطالعه در هفته هاي بارداري بين 16 الي 40 هفته، اطلاعات مربوط به 50 جنين با شريان نافي منفرد، جمع آوري شده و مورد مطالعه و بررسي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آماري كاي دو (x2) آناليز شدند. در اين مطالعه مقدار P كمتر از 05/0 معني دار تلقي شده است. يافته ها: Systolic/ Diastolic Ratio مربوط به شريان نافي در 29 (58 درصد) جنين ابنرمال بوده و Pulsatility Index مربوط به شريان نافي در 28 (56 درصد) آبنرمال بوده است. جنين هاي با داپلر مختل شريان نافي منفرد، نسبت به جنين هاي با داپلر نرمال، بيشتر در معرض خطر اختلالات رشدي بودند (38 درصد)، و همينطور بيشتر دچار مالفورماسيون هاي ساختاري كمپلكس بودند (18 درصد). نتيجه گيري: جنين هاي با شريان نافي منفرد و داپلر ولوسيمتري مختل به طور معني داري بيشتر از جنين هاي با شريان نافي منفرد اما داپلر نرمال، در معرض ريسك ناهنجاري هاي كروموزومي و تولد زودرس مي باشند. چنانچه وجود جنين هاي با يك شريان نافي ايزوله تنها آنومالي مشاهده شده در جنين باشد، و نتايج آناليز داپلر ولوسيمتري نرمال باشند، مي توان گفت جنين در ريسك بسيار كم اختلالات پي آمده مي باشد.