«رد در ارث» در پرتو قرآن كريم، با تأكيد بر ديدگاه محقق خويي

Does the Quranic Verse “Do not cooperate in sin and aggression” Indicate Prohibition of Cooperation in Sin and Aggressionor Not?

يكي از مسائل اختلافي شديد كه از گذشته در مي ان اماميه و اهل سنت وجود داشته ، وضعيت مال زايد از سهام ارث پساز تقسيم است. فقه اماميه به رد آن بر اصحاب فروض ارث قائل است، در حالي كه فقه اهل سنّت پرداخت آن را به عصبه م يداند . اماميه بر « رواي ات متواتر » و « اجماع » درستي ديدگاهش و بطلان تعصيب به چند د لي ل از جمله استدلال ميكند؛ ولي محقق خويي به گونه اي جديد و با استناد به روش خاص ي كه بر نصوص قرآني وارده در سهام ارث داشته است، ديدگاهي ارائه م يدهد؛ دي دگاهي كه شايسته بررسي و تحليل ميباشد. وي معتقد است ظاهر آيات ارث، تقسيم بالنسبه است، نه تقسيم بالإطلاق؛ يعني بر اساس ظاهر آيات، كل مال براي وراث فرضبر ميباشد؛ ولي به نسبت سهم و حصه هريك؛ بنابراين اضافه اي باقي نمي ماند تا به عصبه داده شود. در اين مقاله به تبيين اين ديدگاه جديد و تعميق و تكميل آن همت گماشتيم و با بيان ميزان اهميت و ابعاد ابتكاريبودن آن، به مقايسه با آرا و استدلال هاي معاصران و گذشتگان پرداختيم. مبناي تحليل و استدلال نيز بر اساس روش اصولي متعارف بوده است

Transferring the Inheritance” in the Light of the Holy Quran Focusing on the Viewpoint of Mohaqqeq Khouie