خداوند و معناي زندگي، تجربه زيسته كودكان مبتلا به سرطان: يك مطالعه كيفي

هدف از اين مطالعه، شناخت تجربه و درك معناي زندگي در كودكان مبتلا به سرطان بود كه مفهوم خداوند به عنوان يكي از ابعاد مهم آن در اين مقاله در نظر گرفته شده است. روش: پژوهش حاضر، كيفي و از نوع پديدارشناسي توصيفي است. نمونه پژوهش شامل 7 نفر از كودكان مبتلا به سرطان است كه با استفاده از روش نمونه­گيري در دسترس بر مبناي بيشترين ناهمگوني نمونه­ها، انتخاب و مورد مصاحبه­هاي عميق قرار گرفتند. براي تحليل داده­ها، از شيوه­ي كولايزي استفاده شد. يافته­ها: بر اساس تجزيه و تحليل داده­ها، « باورمندي به هستي برتر، خداوند» به عنوان يكي از درون مايه­هاي اصلي استخراج شد . اين درون­مايه شامل دو درون­مايه­ي فرعي : 1. ايمان به خدا و تامين رضايت او 2. حيات، به عنوان بستر آزمايش­هاي الهي بود. نتيجه گيري: باور به خداوند، نقش مهمي در درك كودكان مبتلا به سرطان، از معناي زندگي و شكل­گيري يك جهت گيري مثبت به زندگي دارد. يافته­هاي اين مطالعه مي­تواند به عنوان پايه­هاي مفهومي براي تبيين مفاهيم در ساير تحقيقات و يا طراحي مدل­هاي مداخله­اي براي اين گروه از كودكان استفاده گردد.