تجزيه ارتباط بين صفات بيوشيميايي و نشانگرهاي ملكولي AFLP در ژنوتيپ هاي گل داوودي (Chrysanthemum morifolium)

فعاليت هاي فيزيولوژيك و تغييرات بيوشيميايي بعد از برداشت گل هاي بريدني هم چنان ادامه دارد. اين شرايط سبب كاهش ماندگاري و تسريع فرايند پيري گل مي شود. با هدف شناسايي نشانگرهاي AFLP مرتبط با پيري گل داوودي از تجزيه ارتباط استفاده شد. ارتباط بين صفات بيوشيميايي و نشانگرهاي ملكولي با استفاده از 25 تركيب آغازگري (EcoRI و MseI ) و 44 ژنوتيپ گل داوودي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد كه همبستگي مثبت و معني داري (**304/0r=) بين غلظت پروتئين و پراكسيداسيون ليپيد به عنوان شاخص هاي پيري، وجود دارد. بررسي تجزيه ارتباط در مدل MLM براي پنج متغير سبب شناسايي 143 نشانگر معني دار و مرتبط با صفات بيوشيميايي شد، در حالي كه در مدل GLM، 419 نشانگر مرتبط با صفات مذكور شناسايي شد. بيش ترين تعداد نشانگر معني دار براي ميزان مالون دي آلدئيد (49 نشانگر) و كم ترين تعداد نشانگر (14 نشانگر) براي پيري گلبرگ داوودي مشاهده شد. قوي ترين ارتباط (47 درصد)، بين ميزان آنزيم سوپراكسيدديسموتاز و نشانگر M-CAC/E-AGA13 برقرار بود. از طرف ديگر بيش از 32 درصد از تغييرات مربوط به پيري گلبرگ توسط نشانگر M-CTT/E-AAC35 بيان شد. هم چنين نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه برخي از نشانگرها با بيش از يك صفت ارتباط دارند. بنابراين نشانگرهاي آگاهي بخش حاوي اطلاعات مفيد مانند M-CTG/E-ACC16، M-CAA/E-AAG40 و M-CTG/E-AGA3 كه همبستگي معني داري با چندين صفت دارند، در صورت تائيد در ساير آزمايش ها، مي توانند در برنامه هاي اصلاحي براي افزايش ماندگاري گل داوودي استفاده شوند.