نقشه يابي ارتباطي عملكرد و برخي صفات زراعي مهم در جو (Hordeum vulgare L.)

به منظور شناسايي نواحي ژنومي مرتبط با عملكرد و برخي صفات مهم زراعي از طريق نقشه يابي ارتباطي، 100 رقم جو زراعي در قالب طرح لاتيس با دو تكرار و در شرايط مزرعه كشت شدند. عملكرد، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، زمان گلدهي، شاخص برداشت و ارتفاع گياه اندازه-گيري شد. ارزيابي ژنوتيبي با 3964 نشانگر اس.ان.پي با فراواني بيش تر از ده درصد صورت پذيرفت. تعيين ساختار جمعيت نشان داد كه ژنوتيپ ها بر اساس نشانگرهاي مورد استفاده در دو زيرگروه قرار مي گيرند كه با مورفولوژي دورديفه يا شش رديفه بودن سنبله مطابقت داشت. ميانگين عدم تعادل با افزايش فاصله ژنتيكي كاهش يافت و در داخل زيرگروه ها بيش تر از عدم تعادل موجود در كل جمعيت بود. با استفاده از مدل خطي مخلوط تعداد 103 كيو.تي.ال براي صفات مورد ارزيابي شناسايي شد كه 47 كيو.تي.ال با ژن ها و كيو.تي.ال هاي گزارش شده قبلي مطابقت داشت و 56 كيو.تي.ال جديد براي نخستين بار گزارش شد. SNP_3660 مرتبط با عملكرد و SNP_1432 مرتبط با تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و مورفولوژي دورديفه يا شش رديفه سنبله بيش ترين مقدار لگاريتم احتمال را دارا بودند و پتانسيل استفاده در گزينش به كمك نشانگر را دارند. اين پژوهش نشان داد نقشه يابي ارتباطي روشي كارآمد براي شناسايي مكان هاي ژنومي كنترل كننده صفات كمي مي باشد.