ارزش تشخيصي سكانس DWI در افتراق اسپونديليت عفوني از تغييرات دژنراتيو end plate نوع1

زمينه و اهداف: DWI، يكي از سكانس هاي قابل استفاده در MRI مي باشد كه اخيرا استفاده هاي زيادي از آن در ارزيابي ستون مهره ها به خصوص براي علل بدخيم يا خوش خيم شده است. با توجه به اينكه تا كنون مطالعات كمي در ارتباط با استفاده از سكانس هاي DW در افتراق اسپونديليت از بيماريهاي با تغييرات دژنراتيو مهره ها انجام شده از اين رو بر آن شديم تا با طراحي اين مطالعه، پي به ارزش تشخيصي سكانس DW در افتراق اسپونديليت عفوني از تغييرات دژنراتيو end plate نوع 1 ببريم. مواد و روش ها: اين مطالعه بر روي بيماران ارجاعي با ضايعات اسپونديليت و استئوكندروز گريد1 درگير كننده ستون فقرات به مركزMRI پژواك در طول سالهاي 92-91 انجام شد و جهت افتراق اين دو ضايعه از سكانس هاي T1، T2 و DWI استفاده شده است. نتايج بدست آمده با برنامه آناليز آماري SPSS V16 مورد آناليز قرار گرفت. يافته ها: در اين مطالعه در سكانس T1WI تصاوير هر دو گروه هيپوسيگنال و در سكانس T2WI هيپرسيگنال بودند (00/1P=). در سكانس DW با bvalue هاي مختلف 50 و400و 800 (s/mm2) مشاهده شد كه تغييرات سيگنال در b value هاي بالاتر نمايان تر و در b value هاي پايين تر هر دو تشخيص به علت اثر مزاحم T2 Shine-through شباهت هاي زيادي به يكديگر داشتند. همچنين ميانگين ADC map در تصاوير اسپونديليت (mm2/s 3-10x 24/0±31/1) كمتر از استئوكندروزگريد 1 با ميانگين ADC map (mm2/s 3-10x 24/0±79/1) بود (001/0P<). نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان داد تصاوير با b value بالا مي تواند افتراق مناسبي جهت تشخيص اسپونديليت از استئوكندروز داشته باشد.