ارزيابي عوامل مؤثر بر توانمندي اقتصادي (مطالعه موردي: زنان آسيب‌پذير در شهر تهران)

An Assessment of Effective Factors on Economic Empowerment (Case Study: Vulnerable Women in Tehran)

توانمندسازي، فرايندي است كه طي آن، فرد از نيازها، خواسته هاي دروني و قابليت هاي خود، آگاه مي شود و با هدف رسيدن به خواسته ها، به كسب توانايي هاي لازم مي پردازد. در پژوهش حاضر، درك بومي از توانمندي اجتماعي و اقتصادي، عوامل مؤثر بر رشد و موانع آن، با دو روش كيفي (نظريه بنياني) و كمّي (تحليل همسبتگي)، بررسي شده اند. براي جمع آوري اطلاعات كيفي، از فنون مصاحبه عميق، بحث گروهي متمركز و مشاهده مشاركتي و مستقيم و براي جمع آوري اطلاعات كمّي نيز از پرسشنامه اسكات و جيف براي صد و يازده نمونه استفاده شد تا از اين طريق، موانع توانمندسازي زنان براساس سه عامل نگرش و ميزان (شدت) تجربه، آموزش و پايگاه اجتماعي اقتصادي (اشتغال) زنان در قالب 33 گويه، بررسي شوند. نتايج حاصل از پژوهش كيفي نشان مي دهند كه اشتغال، متوازن سازي درآمد و هزينه، پس انداز و كارآفريني، در تداوم بخشي و پايدار سازي توانمندي اقتصادي افراد، نقش تعيين كننده و بسزايي داشته اند. نتايج كلي تحقيق كيفي، نشان مي دهند كه برخي از عوامل مؤثر در رشد توانمندي عبارتند از: زندگي چند خويشاوند در كنار هم، خانواد ه گرايي، سرمايه اجتماعي، همياري ، همبستگي اجتماعي و حمايت از يكديگر. نتايج حاصل از تحقيق كمّي نيز نشان مي دهند كه دو عامل آموزش و اشتغال، از جمله مهم ترين عوامل تأثيرگذار بر توانمندسازي زنان آسيب پذير ستاد توانمندسازي شهرداري تهران، محسوب مي شوند.

Empowerment is a process in which an individual will be aware of his needs, internal demands, and capabilities, and acquire necessary abilities aiming to achieve requests. Native notion of socioeconomic empowerment, effective factors on growth and its barriers were studied by two qualitative (grounded theory) and quantitative (correlation analysis) in this research. Depth interview techniques, and focus group discussions, and participatory and direct observation were used for qualitative data collection, and Scott and GYF questionnaire was used for 111 sles for quantitative data collection in order to examine the obstacles of womenrsquo s empowerment based on three factors: attitude and the amount of experience, training, and womenrsquo s socioeconomic status (employment) in the form of 33 items. The qualitative results show that employment, balancing income and expenses, savings and entrepreneurship have influential and determining role in continuation and sustainability of peoplersquo s economic empowerment. The overall results of qualitative research show that some relatives who live together, familyorientation, social capital, cooperation, social correlation, and supporting each other are some effective factors on empowerment growth. Also, the results of quantitative research indicate that two factors: training and employment are the most important effective factors on vulnerable womenrsquo s empowerment in empowerment staff of Tehran Municipality.