عنوان مقاله :
بررسي تأثيرآموزش بهداشت بر آگاهي و نگرش رابطين بهداشتي نسبت به ديابت بارداري در مراكز بهداشتي درماني مينودشت در سال 1392
عنوان به زبان ديگر :
Effects of Health Education on the Knowledge and Attitude of Health Coordinators towards Gestational Diabetes in Minoodasht, 2013
پديد آورندگان :
گرايلو، سكينه نويسنده دانشكده بهداشت,گروه بهداشت عمومي,دانشگاه علوم پزشكي گلستان,ايران Gerayloo, S , كريميان كاكلكي، زهره نويسنده دانشكده بهداشت,گروه آموزش بهداشت و ارتقا سلامت,دانشگاه علوم پزشكي اصفهان,ايران Karimian Kakolaki, Z , صفدري، فرانك نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهركرد,ايران Safdari, F , متقي، بهاره نويسنده دانشكده پرستاري و مامايي,دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهركرد,ايران Motaghi, B , مروتي شريف آباد، محمد علي نويسنده دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد,ايران Morowati Sharifabad, M.A , شريفي، انسيه نويسنده دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني شهيد صدوقي يزد,ايران Sharifi, E , برهاني، محبوبه نويسنده دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران,ايران Borhani, M
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1394 شماره 7
كليدواژه :
نگرش , رابطين بهداشتي , Attitude , , gestational diabetes , آگاهي , ديابت بارداري , Health Coordinators , Knowledge
چكيده فارسي :
مقدمه و هدف: ديابت بارداري شايع ترين عارضه طبي در حاملگي است كه براي اولين بار در دوران بارداري شروع يا تشخيص داده مي شود و سبب عوارض حاد و مزمن در مادر و نوزاد مي شود. در نظام سلامت ايران انتقال پيام هاي بهداشتي به خانواده ها، از طريق رابطين بهداشتي اجرا مي شود. لذا آگاهي رابطين بهداشتي با توجه به نقش اساسي آنان در گسترش آموزش بهداشت از اهميت ويژه اي برخوردار است. هدف از اين مطالعه بررسي تأثير آموزش برآگاهي و نگرش رابطين بهداشتي نسبت به ديابت بارداري شهرستان مينودشت در سال1392بود.
مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه نيمه تجربي است كه جامعه پژوهش آن را كليه رابطين بهداشتي مراكز بهداشتي درماني شهرستان مينودشت تشكيل دادند كه تعداد 61 رابط داراي فعاليت مستمر و مايل به شركت در مطالعه، به روش سرشماري در پژوهش شركت داده شدند و به طور تصادفي در دو گروه مورد( 26 نفر )و شاهد( 35 نفر)قرار گرفتند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته بود كه روايي آن با روش اعتبار محتوا و پاپايي آن از طريق آزمون آلفاي كرونباخ (88/ 0= alpha ) تأييد شد. در گروه مورد جهت آموزش از روش نمايش فيلم استفاده شد و گروه شاهد هيچ گونه آموزشي را دريافت نكردند. اطلاعات جمع آوري شده با استفاده از نرم افزار SPSS18 و آزمون هاي آماري ويلكاكسون، تي تست، من ويتني، آزمون همبستگي پيرسون در سطح معني داري p< 0.05 تجزيه و تحليل شدند .
يافته ها : مقايسه ميانگين نمرات آگاهي و نگرش قبل و بعد از مداخله در گروه مورد نشان داد كه آگاهي و نگرش گروه مورد بعد از مداخله به صورت معني داري افزايش يافته است(P< 0/05)ولي در گروه شاهد تغيير معني داري مشاهده نشد(P> 0/05). نتايج حاصل از مقايسه دو گروه مورد و شاهد قبل و بعد از مداخله نيز حاكي از افزايش معني دار ميانگين نمره آگاهي و نگرش بعد از آموزش در گروه مورد نسبت به گروه شاهد بود(P< 0/05).
بحث و نتيجه گيري: طبق نتايج اين مطالعه آموزش رابطين بهداشتي باعث افزايش سطح آگاهي و بهبود نوع نگرش آنان نسبت به ديابت بارداري گرديد. با توجه به ضرورت آگاهي رابطين در خصوص ديابت بارداري و انتقال اطلاعات به زنان باردار از سوي آنان پيشنهاد مي شود برنامه هاي آموزشي به صورت مداوم براي آنان در نظر گرفته شود.
چكيده لاتين :
Introduction : Gestational diabetes is the most common complication during pregnancy, which could cause acute and chronic disorders in the mother and infant. In the Health System Reform Plan in Iran, health coordinators are responsible for the provision of public health education. Therefore, these coordinators should attain adequate knowledge and awareness of different health aspects. This study aimed to evaluate the effects of health education on the knowledge and attitude of health coordinators towards gestational diabetes in Minoodasht city, Iran.
Methodology : This quasiexperimental study was conducted on all the health coordinators engaged in medical centers of Minoodasht city (N=61) willing to participate in the study. Subjects were selected by census sling and randomly divided into two groups of experimental (N=26) and control (N=35). Data collection was performed using questionnaires, and validity and reliability of the questionnaire was determined using content validity and Cronbachs alpha (alpha =0.88), respectively. In the experimental group, educational films were used, while the control group received no training. Data analysis was performed in SPSS V.18., using Wilcoxon test, Ttest, MannWhitney U test and Pearsonrsquo s correlation coefficient, and Plt 0.05 was considered as significant.
Results : In this study, comparison of the mean scores of knowledge and attitude before and after the intervention was indicative of a significant increase in these parameters among the subjects of the experimental group (Plt 0.05). However, no significant changes were observed in the control group (Pgt 0.05). In addition, comparison of the mean scores of knowledge and attitude between the experimental and control groups was indicative of a more significant increase in these two variables among the subjects of the experimental group (Plt 0.05).
Conclusion : According to the results of this study, health education could effectively increase the level of knowledge and improve the attitude of health coordinators toward gestational diabetes. Considering the key role of health coordinators in raising the awareness of pregnant women about gestational diabetes, it is recommended that educational programs in this regard be carried out on a regular basis.
عنوان نشريه :
پرستاري ديابت
عنوان نشريه :
پرستاري ديابت
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 7 سال 1394
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان