بررسي تأثير برنامه توانمندسازي بر كيفيت زندگي بيماران مبتلا به ديابت نوع دو

Effects of the Empowerment Program on the Quality of Life in Patients with Type II Diabetes

مقدمه و هدف: افراد ديابتي از نظر كيفيت زندگي در سطح مطلوبي نيستند. مطالعات نشان داده اند استفاده از فرايند توانمندسازي در بيماران ديابتي براي مواجهه با بيماري شان كمك كننده خواهد بود و لذا اين مطالعه با هدف بررسي تأثير برنامه توانمندسازي بر كيفيت زندگي در بيماران ديابتي نوع دو در مركز ديابت كاشان در سال 1393 انجام شد. مواد و روش ها: در كارآزمايي باليني حاضر، 100 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع دو كه معيارهاي ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب، و بصورت تصادفي بلوكي به دو گروه كنترل و آزمون تقسيم شدند . مداخله به صورت برگزاري جلسات آموزشي بود كه هر هفته دوبار به مدت 4 هفته برگزار شد. قبل و دو ماه پس از پايان مداخله، پرسشنامه كيفيت زندگي بيماران ديابتي توسط دو گروه (آزمون و كنترل) تكميل شد. اطلاعات حاصل با نرم افزار Spss16 با استفاده از آزمون هاي آماري من ويتني يو، كاي اسكوئر، fisher Exact test و آزمون تي، تجزيه و تحليل شد. يافته ها : نتايج نشان داد دو گروه از لحاظ متغيرهاي دموگرافيك تفاوت آماري معني داري نداشتند (P< 0/05). آزمون تي زوجي نشان داد ميانگين نمره كيفيت زندگي قبل و بعد از مداخله در هر گروه (آزمون و كنترل) تفاوت معني داري داشت ( P≤0/0001 ). همچنين آزمون آماري تي مستقل نشان داد تفاوت آماري معني داري بين ميانگين نمره دو گروه پس از مداخله وجود داشت (P≤0/003). بحث و نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، اجراي برنامه توانمندسازي در بيماران ديابتي، بر كيفيت زندگي آنان تأثير مثبت و معني داري داشت، لذا پيشنهاد مي شود برنامه توانمند سازي در روند درمان بيماران ديابتي مورد توجه ويژه قرار گيرد.

Introduction : Quality of life is normally at a low level among diabetic patients, and several studies have confirmed the positive effects of the empowerment program on this parameter among these patients. This study aimed to evaluate the effects of the empowerment program on quality of life in patients with type 2 diabetes admitted at Kashan Diabetes Center in 2014. Methodology : This clinical trial was conducted on 100 patients with type 2 diabetes. Patients who met the inclusion criteria were selected and divided into two groups of control and intervention using a randomized block design. Intervention was performed through educational sessions held twice a week for 4 weeks. In addition, Diabetes Quality of Life questionnaire was completed by the subjects of both groups before and two months after the intervention. Data analysis was performed using SPSS V.16 and statistical tests, including MannWhitney U, Chisquare, Fisherrsquo s exact and Ttest. Results : In this study, no statistically significant difference was observed between the study groups in demographic variables (Plt 0.05). However, results of paired ttest indicated a statistically significant difference in the mean score of quality of life before and after the intervention in each group (Ple 0.0001). Moreover, independent ttest revealed a statistically significant difference in the mean scores of quality of life between the two groups after the intervention (Ple 0.003). Conclusion : According to the results of this study, the empowerment program had a significantly positive effect on the quality of life among diabetic patients. Therefore, it is recommended that this program be considered in the treatment procedure of patients with type 2 diabetes.