عوامل فردي و اجتماعي مرتبط با پيروي از رژيم درماني در بيماران ديابتيك تيپ دو

The Investigation of Demographic and Social Factors Affecting Therapeutic Regimen Compliance in Type 2 Diabetic Patients

مقدمه و هدف: بيماري ديابت از جمله بيماري هايي است كه سهم عمده درمان و كنترل آن به عهده بيماران است. لذا ارزيابي ميزان پيروي در بيماران ديابتي حائز اهميت مي باشد. تعيين عوامل مؤثر در پيروي بيماران ديابتي از رژيم درماني، قدم اول در طراحي مداخلات درماني مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين رابطه برخي عوامل فردي و اجتماعي با پيروي از رژيم درماني در بيماران ديابتيك تيپ دو مراجعه كننده به مركز ديابت تأمين اجتماعي اصفهان انجام گرديد. مواد و روشها: اين مطالعه بصورت كمي و از نوع همبستگي انجام گرديد . تعداد 106 نفر از بيماران مبتلا به ديابت نوع دو مراجعه كننده به مركز ديابت تأمين اجتماعي اصفهان كه ديابت آنها اثبات شده، سن بالاي 40 سال داشته و بدون نقص عضو ناشي از ديابت بوده و به طور مداوم تحت مشاوره تغذيه اي قرار داشته اند، به روش سرشماري مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات از طريق پرسشنامه محقق ساخته، جمع آوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS با روش هاي آمار استنباطي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد همبستگي مثبت و معناداري بين پيروي از رژيم درماني با سطح تحصيلات، ميزان مراجعه به مركز درماني، نگرش و عقايد، ميزان آگاهي، عوامل اجتماعي و حمايت خانوادگي بيماران ديابتيك تيپ دو وجود دارد. در حالي كه بين پيروي از رژيم درماني با درآمد و مدت زمان تشخيص بيماري همبستگي منفي و معناداري مشاهده شد. همچنين بين پيروي از رژيم درماني با سن، وضعيت تأهل، وضعيت مسكن، سابقه مصرف گياهان دارويي و مدت زمان صرف شده براي رسيدن از خانه به مركز درماني همبستگي معناداري وجود نداشته است. بحث و نتيجه گيري: برخي از عوامل فردي و اجتماعي مي توانند در ميزان پيروي از رژيم درماني تأثيرگذار باشند.

Introduction: The quality of life of patients with type 2 diabetes is affected by several variables that from most important can be noted perceived social support, psychological hardiness and family communication patterns. This research aimed to investigate the relationship between perceived social support, psychological hardiness and family communication patterns with quality of life among patients with type II diabetes. Methodology: This is a descriptive analytical study of correlation type. The statistical population included all patients with type 2 diabetic that referred to health care center of Varamin city in 2015 year. Totally 190 patient were selected by simple randomly sling method. All of them completed the questionnaires include perceived social support (PSS), psychological hardiness (PH), family communication patterns (FCP) and quality of life (QL). Data was analyzed using Pearson correlation and multivariate regression and with using of SPSS19 software. Results: The findings showed a positive and significant relationship between perceived social support, psychological hardiness and conversation communication pattern with quality of life among patients with type 2 diabetes and a negative and significant relationship between conformity communication pattern with quality of life among patients with type 2 diabetes. In a one predicted model, perceived social support, conversation communication pattern, psychological hardiness and conformity communication pattern predicted 54/7 percent of variance of quality of life among patients with type 2 diabetes (Ple0/01). Conclusion: Regarded to results of this study suggest that therapists, counselors and clinical psychologist consider the symptoms of these variables and design appropriate programs to improve the quality of life of patients with type 2 diabetes.