طول پيش رونده هسته جت سطحي در محيط پذيرنده كم عمق

اين پژوهش به بررسي آزمايشگاهي تخليه سيال چگال، تحت جت سطحي در محيط پذيرنده كم عمق مي پردازد. پارامترهاي مورد بررسي شامل، عمق محيط پذيرنده ، دبي و غلظت جت سطحي مي باشد. براي بررسي و چگونگي ارتباط بين اين پارامترها، آزمايش ها دريك مدل فيزيكي در آزمايشگاه هيدروليك دانشگاه شهيد چمران اهواز انجام گرديد. نتايج آزمايش ها نشان داد كه طول پيش رونده هسته جت، با عدد فرود سيال چگال نسبت مستقيم و با غلظت سيال چگال نسبت عكس دارد. همچنين با افزايش عمق محيط پذيرنده طول پيش رونده هسته جت افزايش مي يابد. اين افزايش طول به دليل كاهش كشش سطحي در سطح آب مي باشد. به طور ميانگين با دو برابر شدن عمق محيط پذيرنده، طول پيش رونده 38 درصد و با سه برابر شدن عمق محيط پذيرنده نسبت به حالت اوليه، طول پيش رونده هسته جت، 62 درصد افزايش مي يابد، همچنين در رابطه به دست آمده براي طول پيش رونده هسته جت 2R برابر 941/0 مي باشد.