مقايسه اصول اخلاق پزشكي در اسلام با سكولاريسم

در دنيا مكاتب اخلاقي متفاوتي وجود دارد كه هركدام تفسير خاص خود را از اخلاق و كارهاي اخلاقي ارائه داده‌اند، مكتب اخلاق اسلامي با چهار اصل اخلاقي مطرح در اخلاق پزشكي، شامل: سودمندي، عدم اضرار، اختيار فردي و عدالت، سازگاري دارد اما همان‌طور كه بسياري از انديشمندان غربي نيز به اين نكته اشاره كرده‌اند در عمل به اين اصول در فرهنگ‌هاي مختلف، تعاريفي متناسب با آنها وجود دارد. اسلام از اصول اخلاقي جامعي برخوردار است كه اين چهار اصل در آن بستر بايد تفسير گردد.اين مقاله با رجوع به مقالات معتبر يافت شده در موتورهاي جستجو، پايگاه‌هاي معتبر علمي و رجوع به برخي كتب تدوين شده است.انديشه اخلاق پزشكي متداول در جوامع غربي (و پيروان آن در ساير جوامع) با مباني سكولار بودن تدوين شده است. اين پيش‌فرض مباني متفاوتي با نگرش اسلامي دارد كه مي‌تواند رويكردي متفاوت به مسائل اخلاقي ايجاد نمايد. مباني اخلاق اسلام، اخلاق را امري دروني (عقلاني وحياني و قلبي، شهودي) مي‌داند كه فقط در مكتب خداپرستي قابل توجيه است.با توجه به فرهنگ غني اسلامي و تفاوت‌هاي فلسفه و اخلاق اسلامي با فلسفه و اخلاق غربي، ضرورت توجه سريع‌تر مجامع اسلامي به اين موضوع به منظور جلوگيري از نفوذ اخلاق با تفكرات غربي در كشورهاي اسلامي احساس مي‌شود. تعامل پزشكان با فقها، حكما، فلاسفه، اخلاقيون و انديشمندان علوم اسلامي مرتبط در اين حوزه امري است كه مي‌تواند در پايه‌گذاري اصولي يك نظام اخلاق پزشكي و تعيين چارچوب‌هاي تصميم‌گيري اخلاقي در طب ارزشمند و تأثيرگذار باشد. آنچه از انديشمندان علوم مختلف از فلاسفه تا صاحبنظران علوم پزشكي انتظار مي‌رود در دو جنبه بيان مي‌گردد: الف) بيان شفاف و تدوين مناسب مفاهيم فلسفه اخلاق در علوم پزشكي، ب) تبيين چارچوب اخلاقي براي تصميم‌گيري پزشكان در موارد مشكل و تعريف حدود و كاربردهاي آن و اين دو ميسر نمي‌شود مگر با تعامل و همفكري اساتيد حوزه و دانشگاه.