پديد آورندگان :
رضوي دوست، غلامرضا نويسنده دانشكده الهيات و معارف اسلامي,گروه علوم قرآن و حديث,دانشگاه سيستان و بلوچستان,ايران , , موسوي، محمدحسين نويسنده دانشكده الهيات و معارف اسلامي,گروه علوم قرآن و حديث,دانشگاه سيستان و بلوچستان,ايران , , حسومي، ولي‌اله نويسنده دانشكده الهيات و معارف اسلامي,گروه علوم قرآن و حديث,دانشگاه سيستان و بلوچستان,ايران , , شايانفر، جواد نويسنده دانشكده الهيات و معارف اسلامي,گروه فقه و مباني حقوق,دانشگاه سيستان و بلوچستان,ايران ,
چكيده فارسي :
خانواده به عنوان بنايي مقدس در اسلام مطرح شده است كه تربيت صحيح افراد در اين محيط از آسيب‌هاي اجتماعي بسيار زيادي جلوگيري كرده و ضامن سلامت انسان در محيط‌هاي ديگر، نظير مدرسه و محيط شغلي خواهد شد. به همين جهت در سيره گهربار ائمه (عليهم‌السلام)، به ويژه در آموزه‌هاي امام رضا (ع) اعتناي فراواني به تربيت افراد در اين محيط صورت پذيرفته است.هدف اين مقاله پرداختن به بايستگي‌هاي اخلاقي زيست‌خانوادگي از منظر امام رضا (ع) مي‌باشد. اين مقاله به روش توصيفي ـ تحليلي با رويكرد قرآني ـ روايي، به كنكاش اين مهم در دو حوزه شناختي و رفتاري پرداخته است.در حوزه شناختي به چگونگي ارتباط و تعامل با اعضاي خانواده و در حوزه رفتاري آن حضرت (ع) به آموزه‌هايي نظير: مديريت امور خانه، انس با افراد خانه و فرزندان، رعايت حق همسر، رفتار شايسته نسبت به خادمان و ميهمانان اشاره نموده است.
