پديد آورندگان :
عرفان‌منش، محمدحسين نويسنده دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,ايران , , عباسي، محمود نويسنده گروه اخلاق پزشكي,دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي,ايران , , زاهدي، مهدي نويسنده دانشگاه علامه طباطبايي,ايران ,
چكيده فارسي :
يكي از موضوعات بحث‌برانگيز در مجموعه گفتمان مالكيت فكري استفاده از اختراع ثبت‌شده در تحقيقات آزمايشگاهي است. از آنجا كه دانش و فناوري به كاررفته در اختراع منبع ارزشمندي براي پيشبرد تحقيقات و اكتشافات متعاقب است، بسياري بر اين عقيده هستند كه قلمروي مجاز براي انجام آزمايش بر روي موضوع اختراع مي‌بايست گسترش يابد. برخلاف اين رويكرد، مقاله پيشرو ضمن مطالعه تطبيقي قوانين چند كشور چنين استدلال مي‌كند كه توسعه استثنائات بر حقوق مخترعين و افزايش محدوده استفاده از اختراع مي‌تواند موجب برهم‌خوردن تعادل ايجادشده ميان هزينه‌هاي صرف‌شده براي ابداع و ثبت آن از يكسو و حقوق اعطايي از سوي ديگر گردد و متعاقباً منجر به تضعيف مبناي وجودي و كاركرد اصلي نظام ثبت اختراع، يعني ايجاد انگيزه و تشويق اعضاي جامعه به نوآوري شود. بنابراين مصاديق استثنائات بر اين حقوق مي‌بايستي محدود نگه داشته شوند و به جاي افزايش اين استثنائات، نسبت به تقويت و ترويج سازوكارهاي قانوني استفاده از اختراع كه همراه با رضايت مخترع هستند، اقدام كرد.اين مقاله برگرفته‌شده از طرح پژوهشي در مركز تحقيقات اخلاق و حقوق پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي، تهران، ايران مي‌باشد.
