پديد آورندگان :
سليماني، ايران نويسنده گروه الهيات و معارف اسلامي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان (اصفهان),ايران , , راعي، مسعود نويسنده گروه حقوق,دانشكده حقوق و الهيات و معارف اسلامي واحد نجف‌آباد,ايران , , واعظي، حسين نويسنده گروه الهيات و معارف اسلامي,دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان (اصفهان),ايران ,
چكيده فارسي :
حق بر محيط زيست بحث نوپيدايي در ادبيات حقوق بشري و اصطلاحي است براي تبيين حق همگان در بهره‌برداري از محيط زيست كه در آن جامعه بشري و محيط زيست طرف تكليف هستند كه براي دستيابي و شناسايي اين حق از روش توصيفي تحليلي استفاده شد. يافته‌هاي تحقيق اين است كه ظرفيت‌هاي موجود در فقه به گونه‌اي است كه بتوان به اثبات حق بر محيط زيست به عنوان حق جمعي پرداخت كه هم قابل اقامه و هم قابل مطالبه است؛ به استناد ادله فقهي پذيرش نگاه امانت‌گونه به محيط زيست آثار متعددي از جمله تحقق مسؤوليت مشترك در همگان نسبت به محيط زيست مي‌باشد. فقه اماميه در صيانت از محيط زيست از طريق حق‌انگاري از آموزه‌هاي زيادي برخوردار است كه در سايه مؤلفه‌هاي معنوي همچون رعايت عدالت و پرورش انسان‌هاي متعهد و توحيدمحور و معادباور محقق مي‌گردد. اين تحقيق از سال 1391 شروع و در سال 1394 به اتمام رسيده است كه مقالات متعددي نيز از آن استخراج و در مجلات و همايش‌ها چاپ گرديده است، از جمله قرآن و محيط زيست، بررسي پايه اصلي حق بر محيط زيست در فقه اماميه و حقوق و قوانين محيط زيست.
