حق بر محيط زيست سالم در پرتو حكمراني مطلوب

صيانت از محيط زيست سالم به عنوان يكي از حق‌هاي بنيادين بشر، از جمله تكاليف عمده دولت در جامعه محسوب مي‌شود. كاركردهاي دولت‌هاي امروزي، متأثر از انديشه‌هاي حاكميت مردم، تضمين حقوق بشر، رفاه اجتماعي و ايده حكمراني مطلوب با رويكرد توسعه پايدار مي‌باشد، بر اين اساس هدف اساسي مقاله، بررسي تأثير شاخصه‌هاي حكمراني مطلوب در تضمين حق به محيط زيست سالم مي‌باشد. مقاله با رويكرد توصيفي ـ تحليلي، مفهوم و مؤلفه‌هاي حكمراني مطلوب، ارتباط حق به محيط زيست سالم با حقوق بشر، تأثيرگذاري شاخصه‌هاي حكمراني مطلوب در تضمين محيط زيست سالم، سلامتي انسان، بهره‌مندي كارآمد از مواهب طبيعت، جبران خسارات زيست محيطي را بررسي مي‌نمايد.يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد با كاربردي‌نمودن مؤلفه‌هاي حكمراني مطلوب در جامعه و تحقق كارويژهاي دولت و با ساز و كارهاي آموزش زيست‌محيطي، حق به محيط زيست سالم به نحو مؤثري مورد صيانت و حمايت قرار مي‌گيرد.