مدل ‎سازي فضايي پيش بيني جريان ‌هاي ترافيكي درساماندهي ‌‌حمل‌ و ‌نقل ‌‌درون ‌شهري تهران

ازچالش‎هاي اساسي مديران وشهروندان تبعات منفي شبكه حمل ونقل وترافِيك ‌‌درون‌شهري است. اين پديده به خودي خود يك مساله تلقي نمي‌گردد، بلكه يك موهبت بوده و زماني به چالش مبدل مي‌گردد كه عواقب ناشي از آن باعث نارضايتي شهروندان وكاهش سطوح كمي و كيفي خدمات رساني ونيز اختلال در چرخه زيست شهري را به دنبال آورد. برنامه ريزان شهري جهت تهيه برنامه‎هايي به منظور مستعد ساختن شهرها به عنوان محيطي مطلوب براي ساكنين شهري نيازمند اطلاعات جديد جغرافيايي بوده در حاليكه جمع‌آوري اين اطلاعات اصولا سخت، زمان‌بر و پرهزينه و ناقص بوده و تجزيه و تحليل آن زمان زيادي را طلبيده است. با وجود اين رويكرد، پرسش اساسي پژوهش حاضر اين است كه مدل فضايي از چه ويژگي‎هايي برخوردار و جهت پيش بيني جريان‎هاي ترافيكي در شبكه حمل ونقل ‌‌درون‌شهري از قابليت‎هاي مناسب برخوردار است ياخير؟ بنابراين اين پژوهش با استفاده از تكنيك‎هاي تلفيقي سنجش از دور وتحليل‎هاي فضايي سيستم اطلاعات جفرافيايي (GIS_RS) جهت مدل‌سازي فضايي حمل ونقل درون‎شهري براي پيش‌بيني جريان‎هاي ترافيكي در منطقه 6 شهر تهران انجام شده است . نتايج پژوهش نشان داده است كه از ميان متغييرهاي تاثيرگذار متغيرهاي ( C3) يعني جمعيت منطقه با ضريب 14.23درصد، كاربري تجاري(C16) با ضريب 11.9- درصد و تعداد كارمندان شاغل در منطقه با 3.10 – درصد در شكل‎گيري جريان‎هاي ترافيكي در شبكه حمل ونقل ‌‌درون‌شهري تاثيرداشته است. همچنين متغير تعداد واحدهاي كسبي (C11) با ضريب 008930- درصد كمترين تاثير را در مدل نشان داده است. درنهايت جهت ارزيابي وروايي نتايج نهايي مدل، از معيارهاي برازندگي نتايج مدل با مدل‎هاي مشابه مقايسه كه به ترتيب مقاديرR2=0.73415936) (RMSE=1.43),(MARE=78.628), ( F=8292.533203), ( درصد بدست آمده است. بنابراين استفاده از نتايج پژوهش، انجام برنامه ريزي اصولي، اتخاذ تدابير مطلوب مهندسي ترافيك ومديريتي در رسيدن به ساماندهي حمل ونقل ‌‌درون‌شهري درراستاي اعتلاي توسعه پايدارشهري گام‎هاي اساسي برداشته شده است.