ارزيابي مدل‌هاي قيمت‌گذاري در سطح خرده‌فروشي: رويكرد مدل عامل پوياي بيزي

Evaluation of Price Setting Models at Retail Level: Bayesian Dynamic Factor Model Approach

در اين مطالعه به پيروي از مكووياك و همكاران (۲۰۰۹) با استفاده از الگوي عامل پوياي بيزي، واكنش شاخص قيمت كالاها و خدمات مصرفي در اقتصاد ايران به دو نوع شوك‌ كلان (مشترك) و ويژه (بخشي) بررسي مي‌شود. به اين منظور از داده‌هاي ماهانه مربوط به شاخص قيمت ۲۳۸ قلم كالا و خدمت مصرفي موجود در سبد خانوار شهري در دوره زماني۱۳۶۹:۱ تا ۱۳۹۱:۹ استفاده شده است. تفكيك واكنش قيمت‌ها به اين دو نوع شوك به منظور شناسايي مدل قيمت‌گذاري سازگار با اقتصاد ايران انجام مي‌گيرد. به بيان دقيق‌تر، در صورت وجود تفاوت معنادار در سرعت و اندازه واكنش به هريك از اين شوك‌ها مي‌توان نتيجه گرفت كه برخي از مدل‌هاي قيمت‌گذاري متداول نظير كالوو ديگر قادر به توضيح اين تفاوت نيستند و براي تبيين رفتار قيمت‌گذاري بايد مدل‌هاي ديگري مورد سنجش قرار گيرند. نتايج حاصل از اين مطالعه دلالت بر وجود تفاوت معنادار در نحوه واكنش قيمت‌ها به دو نوع شوك كلان و ويژه دارد. همچنين مدل قيمت‌گذاري «عدم واكنش عقلايي» با اين حقيقت آشكار شده در اقتصاد ايران انطباق زيادي دارد.

In this paper, following Maćkowiak, Moench and Wiederholt (2009), the reaction of sectoral price indexes to aggregate and idiosyncratic shocks has been evaluated using Bayesian Dynamic Factor Model. The separation of the reaction of prices to these two types of shocks has been done in order to identify the pricing model that is more compatible with Iranian economy. In case of existence of any significant difference in speeds and sizes of price reaction with respect to these shocks, we can conclude that some of the conventional price setting models such as Calvo could not be able to explain the differences. Therefore, for the purpose of explaining the price setting behavior in Iran, alternative pricing models should be evaluated. The results of this study clearly show that there is a significant difference between the reaction of price indexes to aggregate and sectoral shocks. Based on the results, rational inattention model of Mackowiak and Wiederholt (2009a) is more consistent with the stylized facts of Iran’s economy in comparison with the conventional pricing models.