از آيينه‌داري تا آيينگي در اشعار صائب تبريزي

Measure the symbolic meaning Of the lyrics mirror the path Of Saeb Tabrizi

در عرفان، ديدن و ديده و بيينده، در وجود انسان به يگانگي مي‌رسند و شعله يكتاي عشق، در دو آيينه عاشق و معشوق به ازل و ابد مي‌پيوندند. آيينه در ادب عرفاني، از رازهاي تو در توي عشق، در طول سده‌هاي رفته، پرده‌ها برداشته است كه شايد يكي از ژرف‌ترين شان، يگانگي بودي ِدوگانه‌هاي نمودي است. عارفانِ ما، به مدد اين ابزار، مجاز انسان را در مجاز جهانضرب كرده و در نهايت شگفتي، حقيقت حق را حاصل آورده‌اند و حاصل ضرب منفي در منفي هميشه مثبت خواهد بود. ازين رو تا دل، همچون آب و آيينه و جام پاك و صافي نشود، در خور نور و آتش تجلي نخواهد گشت. صائب تبريزي نيز يكي از شاعراني است كه با گرايشات عرفاني‌اي‌ كه در اشعارش دارد، سير تحول سالك را از آيينه داري تا آينگي را به تصوير كشيده است. در اين مقاله، به شاخصه‌ها و مراحل اين روند پرداخته شده است

Mysticism, and the observed and the observer, the man come to the unity and oneness of the flame of love, the two true lovers to join eternity and forever. Mirror in the mystical literature, the secrets inside of you, in love, in centuries gone by, has revealed that perhaps one of the most profound, is a manifestation of the unity of the two. Our mystics, thanks to this tool allowed the man to beat in virtual world and surprisingly, have attained the truth and we all know that a negative multiplied by a negative is always positive. The heart, like a goblet mirror clean and filter water and stop the manifestation of light and fire will not fit. Saeb Tabrizi is one of the poets whose poems are mystical tendencies, the mystic evolution from mirror to mirror the relationship has portrayed. In this paper, the characteristics and stages of this process are discussed.