مدلسازي تعامل تومور و سيستم ايمني در بررسي اثر ايمونوتراپي IL-2 و شيمي درماني با تاثير مهاري Treg و IL-10

Interaction Modeling of Tumor and Immune System in Immunotherapy by IL-2 and Chemotherapy with Treg & IL-10

در علم پزشكي هنوز درمان قطعي تومور و يا كنترل رشد آن چالش بزرگي است. برخلاف آزمايشات كلينيكي، مدلسازي هاي بيولوژيكي با وقت و هزينه بسيار ناچيز قادر به آناليز روش هاي درماني متفاوت براي مبارزه با سلول هاي تومور مي باشند. هدف از اين تحقيق ، مدلسازي تعامل سلول هاي سرطاني و سيستم ايمني در بررسي روش هاي درماني ايمونوتراپي و شيمي درماني است كه براي سازگاري بيشتر مدل با سيستم بيولوژيكي مربوطه، اينترلوكين هاي مهاري در رشد سلول هاي ايمني اعم از Treg و IL-10 را نيز شامل مي شود. مدل بر پايه معادلات Depillis بهبود يافته با بكارگيري اينترلوكين هاي مهاري است كه روش درماني ايمونوتراپي با IL-2 و نيز شيمي درماني با فواصل زماني متفاوت را بطور مجزا و توام با يكديگرشامل مي شود. نتايج حاصل از شبيه سازي با مطالعات فيزيولوژيكي، از نظر روند رشد جمعيت سلول هاي ايمني و سلول هاي سرطاني در روش هاي درماني بكار رفته، مطابقت دارند كه در نهايت پروتكل درماني اي پيشنهاد مي گردد كه به آسيب هاي شيمي درماني كمتري منجر خواهد شد. در ادامه اينترلوكين هاي ديگري پيشنهاد شده اند كه نه تنها باعث تحريك CTL ها مي شوند بلكه تاثيري بر تحريك سلول هاي Treg ندارند.

In medical science, the control tumor cells growth and perfect cure of them are big challenge yet. Unlike clinical experiments, biological modeling can investigate different curative methods to fight with tumor cells by consuming time and cost less . The purpose of this report is modeling of interaction between tumor cells and immune system with the effects of inhibitory ILs (interleukins) such as IL-10 and Treg. The model is based on modified Depillis equations with using inhibitory ILs that associate immunotherapy with IL-2 and chemotherapy. The results are matched with physiological studies that in final we propose a curative method with so less chemotherapy damages. Finally, other ILs suggested that not only stimulate CTL but also they have no effect on Treg cells.