مقايسه رفتارهاي پرخطر در نوجوانان خانواده‎ هاي نظامي و غيرنظامي

مقدمه: مرحله نوجواني به دليل خودمحوري و عدم درك صحيح نوجوان از رفتارهاي خود، دوره حساسي براي شروع رفتارهاي پرخطر محسوب مي شود. ازاين رو پژوهش حاضر به منظور بررسي و مقايسه رفتارهاي پرخطر درميان نوجوانان خانواده هاي نظامي و غيرنظامي انجام شده است. مواد و روش ها: در اين پژوهش توصيفي ـ مقطعي، 1251 نفراز نوجوانان دختر و پسر خانواده هاي نظامي و غيرنظامي به شيوه نمونه گيري چندمرحله اي انتخاب شدند و بااستفاده از مقياس خطرپذيري نوجوانان ايراني مورد ارزيابي قرارگرفتند. داده هاي به دست آمده به كمك نرم افزار SPSS نسخه 19 و بااستفاده از روش هاي آمار توصيفي و آزمون T براي گروه هاي مستقل مورد تجزيه وتحليل قرارگرفتند. يافته ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه رفتار پرخطر رانندگي خطرناك در نوجوانان نظامي (23/4 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (26/4 درصد)، رابطه جنسي در نوجوانان نظامي (19/8 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (26/1 درصد)، خشونت در نوجوانان نظامي (7/7 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (12/7 درصد)، مصرف مشروبات الكلي در نوجوانان نظامي (5/5 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (9/6 درصد)، مصرف سيگار در نوجوانان نظامي (7 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (7/3 درصد) و مصرف مواد مخدر در نوجوانان نظامي (2/7 درصد) و در نوجوانان غيرنظامي (3/7 درصد) به ترتيب بيشترين ميزان رفتار پرخطر است. نتيجه گيري: باتوجه به نتايج پژوهش حاضر، بين نوجوانان خانواده هاي نظامي و خانواده هاي غيرنظامي در رفتارهاي پرخطر تفاوت معناداري وجود دارد و توجه جدي به دو نوع رفتار رانندگي پرخطر و رفتار جنسي پرخطر كه از شيوع بالايي برخوردار است براي سلامت نوجوانان اساسي است. انجام اقدامات پيشگيرانه در سنين پايين تر و اجراي برنامه هاي آموزشي به نوجوانان و والدين آن ها جهت كاهش رفتارهاي پرخطر نيز ضروري به نظر مي رسد.