بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري خودگردان بر مهارت حل مسئله اجتماعي دانش آموزان

The effects of teaching self-regulated learning strategy on students’ social problem solving

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش راهبردهاي يادگيري خودگردان بر مهارت حل مسأله اجتماعي دانش آموزان بود. روش: جامعه پژوهش حاضر شامل 1573 دانش آموز پسر سال اول دبيرستان بود كه در سال تحصيلي 9089 در مدارس دولتي شهر كرج مشغول به تحصيل بودند. بدين منظور از جامعه ياد شده با توجه به هدف تحقيق، نمونه اي به حجم50 نفر( 25 نفر گروه كنترل و 25 نفر گروه آزمايش )با استفاده از روش نمونه­گيري خوشه­اي چند مرحله­اي انتخاب شدند.روشپژوهش نيمه آزمايشي بود وشركت­كنندگان در يك مداخله سه ماهه به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت زمان 90  دقيقه آموزش ديدند؛ آنگاه با استفاده از طرح پيش آزمون،پس آزمون با گروه كنترل و اجراي پرسشنامه توانايي حل مسأله اجتماعي و دوره پيگيري اطلاعات لازم جمع آوري شد. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل كواريانس و آزمون تي استفاده شد. يافته­ها: نتايج نشان مي‌دهد كه آموزش راهبردهاي يادگيري خودگردان در افزايش مهارت حل مسأله اجتماعي دانش آموزان گروه آزمايش مؤثر بوده است. همچنين ميزان مهارت حل مسأله اجتماعي دانش آموزان گروه آزمايش در طول زمان از پايداري مناسبي برخوردار بوده است.بحث و نتيجه گيري: آموزش راهبردهاي يادگيري خودگردان به دانش­آموزان كمك مي­كند تاآن‌ها بتوانند در مورد مسائل اجتماعي و تحصيلي خود بهتر تصميم گرفته و راه حل ارائه نمايند، درباره تفكر و فرآيند يادگيري خود، عميق‌تر و دقيق‌تر شوند و به اين باور برسند كه توانايي حل مسائل را دارند.

Aim: The purpose of this study was to examine the effects of teaching selfregulated learning strategies on students’ social problem solving. Method: The sle size consisted of 50 high school students, divided into 25 students in the experimental and 25 in the control group using a random cluster multiplestage sling type. The measurement tool consisted of Social problem solving inventory D’Zurilla, Nezu, and MaydeuOlivares (2002) that was executed as a pretest in both groups. Then, only the experimental group underwent a training program of selfregulated learning strategies for 15 sessions. After the training, a posttest using the aforementioned scale was taken from both groups. Data was analyzed by calculating the analysis of covariance (ANCOVA) and Ttest. Results: The results indicated that teaching selfregulation learning strategies had a significant and stable effect on students’ social problem solving ability. Conclusions: Teaching selfregulated learning strategy enables students decide better on social and academic issues. It also helps them to be more accurate in learning process and thinking, and to believe that they have the ability to solve problems.