تأثير آرام سازي فك بر اضطراب بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد

The Effect of Jaw Relaxation on Anxiety of Patients with Myocardial Infarction

مقدمه: اضطراب يكي از شايع ترين پاسخهاي روانشناختي بيماران به حوادث قلبي عروقي ميباشد. بيماران قلبي عروقي به ويژه سكته قلبي در تمامي مراحل، اضطراب زيادي را تجربه ميكنند و اين اضطراب روند بهبود بيماري را به تأخير مياندازد. اين پژوهش با هدف تعيين تأثير آرام سازي فك بر اضطراب بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد انجام گرفته است. روش كار: اين مطالعه يك پژوهش نيمه تجربي بود كه جامعه پژوهش آن را كليه بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد بستري در بيمارستانهاي منتخب شهرستان ساوه در سال 1394 تشكيل ميدادند. در اين مطالعه 68 آزمودني واجد شرايط به روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. بيماران گروه مداخله علاوه بر درمانهاي روتين بخش، روش آرام سازي فك را آموزش ديده و اجرا كردند و بيماران گروه شاهد فقط درمانهاي روتين بخش را دريافت كردند. دادهها از طريق فرم ويژگي هاي فردي و پرسشنامه سنجش اضطراب اشپيل برگر جمع آوري شد و از طريق نرم افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج نشان داد ميانگين و انحراف معيار نمرات اضطراب آزمودني هاي گروه مداخله و شاهد قبل از مداخله به ترتيب با 35/6 41/48 و 12/7 47/42 بود كه تفاوت معني داري با هم نداشتند در حاليكه بعد از انجام آرام سازي فك ميانگين و انحراف معيار نمرات اضطراب آزمودنيهاي گروه مداخله و شاهد به ترتيب 6/6 52/46 و 67/5 47/46 شده بود كه با يكديگر تفاوت معني داري داشتند (001/0 ≥ P). نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه استفاده از روش آرامسازي فك موجب كاهش چشمگيري در سطح اضطراب بيماران مبتلا به انفاركتوس ميوكارد ميشود. پرستاران ميتوانند با استفاده از آموزش آرام سازي فك كه روشي ساده و كم هزينه ميباشد، مستقلاً اضطراب بيماران انفاركتوس ميوكارد را كاهش دهند.

Introduction: Anxiety is one of the most common psychological responses of patients to cardiovascular events. Cardiovascular patients, particularly heart attack, experience a lot of anxiety, and anxiety disorder delays the recovery process. This study aimed to determine the effect of jaw relaxation on anxiety and sleep quality in patients with myocardial infarction. Methods: This study was a quasiexperimental study. The population was patients with myocardial infarction referred to hospitals in Saveh in 2015. Patients were selected through purposive sampling (68 Persons) and were randomly allocated to two groups of intervention and control. In addition to the routine treatment of patients in the intervention group, jaw relaxation technique was trained and carried out and patients in the control group received only routine treatment. Data were collected through using individual characteristics form and the StateTrait Anxiety Inventory (STAI), then analyzed by the SPSS 19 software. Results: The results showed that the mean and standard deviation of testable anxiety scores of the intervention and control groups before the intervention was 48.41 6.35 and 42.47 7.12, and there was no significant difference. While after jaw relaxation the mean and standard deviation of testable anxiety scores of intervention and control groups was 46.52 6.6 and 46.47 5.67, with a significant difference (P amp;le; 0.001). Conclusions: The results showed that the use of jaw relaxation techniques caused a significant reduction in the level of anxiety in patients with myocardial infarction. Nurses can use the simple and lowcost training of jaw relaxation that is independently performed by myocardial infarction patients to reduce anxiety.